ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ Α.ΑΛΑΒΑΝΟΥ

    ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΛΑΒΑΝΟΥ  ΣΤΟ  ρ/σ ΚΟΚΚΙΝΟ 4/11/2010 http://www.stokokkino.gr/to-dilimma-papandreoy-einai-i-proti-niki-tis-koinonias/view *********************************************************************************** ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΛΑΒΑΝΟΥ ΣΤΟ ΕΘΝΟΣ 4/11/2010 Υπάρχουν λύσεις και εκτός του μνημονίου» ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ, ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ Ο θυμός, η απογοήτευση, η πίεση της κοινωνίας αρχίζει και εισέρχεται και επηρεάζει την πολιτική σκηνή Συνέντευξη στον Παναγιώτη Τσούτσια [εθνος-4/11]   Η διακαναλική συνέντευξη του πρωθυπουργού άλλαξε τα δεδομένα λίγες μέρες πριν από τις εκλογές; Ειλικρινά έχω εκπλαγεί από την αντίδραση της ΝΔ αλλά και των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης στη συνέντευξη του πρωθυπουργού για το ενδεχόμενο εκλογών. Εχει την αίσθηση κανείς ότι ένα σύννεφο φόβου πλανάται πάνω από όλο το πολιτικό σύστημα. Για τα κόμματα αυτά πρόκειται για εκβιαστικό δίλημμα. Για μας, το Μέτωπο για την Ελεύθερη Αττική, είναι νίκη. Είναι η αρχή του τέλους για την τρόικα. Αμφισβητείται πια από τους πάντες και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό ο μέχρι πριν λίγο μονόδρομος. Ολα αυτά περί εκλογών, διλημμάτων φαίνονται μόνο σαν επικοινωνιακά, ψηφοθηρικά κόλπα τακτικής μεταξύ των κομμάτων. Το γεγονός, όμως, ότι έστω και ως ελιγμός ή εκβιασμός τίθεται το ενδεχόμενο του διλήμματος ενός άλλου δρόμου απέναντι στον μέχρι σήμερα μονόδρομο κάνει φανερό ότι ο θυμός, η απογοήτευση, η πίεση της κοινωνίας αρχίζει και εισέρχεται και επηρεάζει την πολιτική σκηνή. Ζητάτε να φύγει η κυβέρνηση. Εχετε εναλλακτική πρόταση; Το να ζητά κανείς την καταδίκη και την αποπομπή του Μνημονίου, αλλά όχι του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης αποτελεί θέση που κινείται μεταξύ αφέλειας και συνειδητής εξαπάτησης του ελληνικού λαού. Εννοείται ότι υπάρχει εναλλακτική λύση κι αν διάβαζε κανείς τις ξένες οικονομικές εφημερίδες, θα έβλεπε πολλαπλά σενάρια. Δυστυχώς η πολιτική συζήτηση για το θέμα του χρέους, ειδικά ανάμεσα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έχει κάτι το επαρχιώτικο. Εμείς λέμε «δεν τα χρωστάμε όλα - δεν τα πληρώνουμε όλα». Δεν είναι μαγκιά αυτό. Στη διεθνή νομολογία υπάρχει η έννοια του «μη νόμιμου χρέους», που ξεκίνησε από την ίδια τη νομοθεσία των ΗΠΑ. Σε περίπτωση κινδύνου χρεοκοπίας εξετάζονται όλα τα δάνεια, ένα ένα χωριστά, και όλα όσα συνδέονται με συναλλαγές, διαφθορά, ακραία τοκογλυφία διαγράφονται. Γιατί δεν αξιοποιεί αυτά η κυβέρνηση; Γιατί δεν έχει μια θέση διαπραγμάτευσης; Τι παριστάνει ο πρωθυπουργός; Τον μαραθωνομάχο; Φοβάμαι ότι ο πρωθυπουργός συμμετείχε σε δρόμο μεγάλων αποστάσεων για εξάσκηση, ώστε σύντομα να μπορεί να τρέξει όσο γίνεται πιο μακριά από την Ελλάδα, μια χώρα που την οδηγεί στην καταστροφή.
    -------------------------------------------------------------------------------------------
    ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΛΑΒΑΝΟΥ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΤΟΥ ΑΝΤΕΝΝΑ
    29 Οκτωβρίου 2010
    πηγη ΑΝΤ1
    Ο Αλέκος Αλαβάνος, υποψήφιος Περιφερειάρχης Αττικής, με τον συνδυασμό «Ελεύθερη Αττική», μίλησε στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1 για τα τεκταινόμενα στην πολιτική, ιδιαίτερα στον χώρο της Αριστεράς, ενώ για ακόμη μια φορά επιτέθηκε κατά της κυβέρνησης και του Μνημονίου. Ο κ. Αλαβάνος υπογράμμισε πως ο πολυκερματισμός της αριστεράς είναι και καλό και κακό, εξηγώντας πως το κακό είναι οι μελλοντικές γενιές να ζήσουν «με την οικογένεια Παπανδρέου με την οικογένεια Καραμανλή, με το ΠΑΣΟΚ, με τη ΝΔ με το ΚΚΕ, με το ΣΥΡΙΖΑ και με τον κ. Καρατζαφέρη». «Εάν δούμε ότι μέσα στην αριστερά όμως όπως και στους άλλους πολιτικούς χώρους αναπτύσσονται πρωτοβουλίες για να διαμορφωθεί αυτό το νέο πολιτικό σκηνικό που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κοινωνίας θα έλεγα ότι είναι καλό αυτό», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Αλαβάνος. Ακόμη, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι έθεσε εαυτόν στη «γωνία, στο εδώλιο του κατηγορουμένου και θεωρεί ότι έχει έναν πανίσχυρο αντίπαλο», συμπληρώνοντας πως η χώρα είναι καταδικασμένη μέσα σε ένα φαύλο κύκλο, με το πρόγραμμα του ΔΝΤ. Μπορούμε να ακολουθήσουμε άλλο δρόμο, είναι νόμιμο στο διεθνές δίκαιο, υπάρχει η έννοια του μη νομίμου δανείου, είπε ακόμη ο κ. Αλαβάνος, προσθέτοντας ότι «η κυβέρνηση έπρεπε από τον Οκτωβρη και το Νοέμβρη να εγκαλέσει την Ε. Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα  από μια δήλωση του διοικητή της οποίας ξεκίνησε η άνοδος των spreads. Είχαμε τη δυνατότητα δηλαδή να πάρουμε εντελώς διαφορετικό δρόμο και να μην έχουμε αυτό το τίμημα». Επίσης, ο κ. Αλαβάνος αναφέρθηκε και στο επεισόδιο στον Άγιο Παντελεήμονα, και την επίθεση εναντίον του, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Στην  Πλατεία Αγ. Παντελεήμονα και στην Πλ. Αττικής, υπάρχει κράτος εν κράτει, το οργανωμένο έγκλημα μαζί με φασιστικές συμμορίες, ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Αλαβάνος και υπογράμμισε πως με το συνδυασμό του αυτό το στοιχείο προσπάθησε να αναδείξει. Είπε δε πως η επίθεση εναντίον του ήταν μέσα στα σενάρια που θα μπορούσε να συναντήσει. Είναι μια περιοχή η οποία είναι βουλιαγμένη στην αθλιότητα και στη δυστυχία, και με τους μετανάστες και με τους έλληνες που μένουν εκεί, ανέφερε ακόμη και τόνισε ότι το μεγάλο πρόβλημα είναι πως σήμερα η χώρα μας έχει γίνει ο μοναδικός δρόμος εισόδου προσφύγων και μεταναστών μέσα στην ΕΕ. Το  90% των προσφύγων και μεταναστών που πάνε στις χώρες της Ε. Ένωσης έρχονται στην Ελλάδα, ανέφερε ο κ. Αλαβάνος και υπογράμμισε ότι αυτό το ποσοστό είναι δυσβάσταχτο και ένα μεγάλο μέρος καταλήγουν στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Η Ελλάδα πρέπει να ζητήσει από την ΕΕ να αλλάξει η συνθήκη που λέγεται Δουβλίνο 2, και σύμφωνα με την οποία πρόσφυγες και μετανάστες μένουν στη χώρα εισόδου, και δεν τους επιτρέπεται να φύγουν σε άλλες χώρες.
    ***********************************************************************************************
    ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΛΑΒΑΝΟΥ ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ 1  26/10/2010
    ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ 
    Αλέκος  Αλαβάνος: à Η χτεσινή συνέντευξη του Παπανδρέου ήταν μία τελευταία και απεγνωσμένη προσπάθεια μήπως και στρέψει το ποτάμι προς τα πίσω. à Από αυτήν την πανικόβλητη και εσπευσμένη παρουσία του πρωθυπουργού βλέπω μία αχτίδα ελπίδας για τη χώρα. à Βιώνουμε την αρχή του τέλους αυτής της σκοτεινής περιόδου του Μνημονίου. à Καλοδεχούμενες οι εθνικές εκλογές. Πρέπει να γίνουν. Ο ελληνικός λαός  έχει δικαίωμα και υποχρέωση να τοποθετηθεί πάνω στην πορεία της χώρας του. à Μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης έχει διαμορφώσει πλέον την άποψη ότι υπάρχει και άλλος δρόμος για την Ελλάδα. à Μιλάμε για ένα πολιτικό σύστημα γεμάτο ρωγμές, που έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του, και πιστεύω ότι η κοινωνία σήκωσε το γάντι που έριξε χτες ο πρωθυπουργός. à Είναι η στιγμή του ελληνικού λαού και το ποιο σημαντικό είναι να εκφράσει την αντίθεσή του με ένα δυναμικό και σαφή τρόπο στις Περιφερειακές εκλογές. à Υπάρχει γκέτο. Πρόκειται για μια κοιτίδα ανθρώπινης εξαθλίωσης και ανθρώπινης δυστυχίας. Η κατάσταση θα μπορούσε να αλλάξει με το σπάσιμο της συμφωνίας «Δουβλίνο ΙΙ» και την χορήγηση πολιτικού ασύλου.
    Ο υποψήφιος Περιφερειάρχης Αττικής, Αλέκος Αλαβάνος, μιλώντας στην εκπομπή «Έτσι έχουν τα πράγματα», που παρουσιάζει στο ΚΑΝΑΛΙ 1 του Πειραιά, στους 90.4, η Μαριτίνα Ζαφειριάδου, μεταξύ άλλων δήλωσε:
    Δημ: Γιατί κατά τη γνώμη  σας γιατί αναγκάζετε να πάει σε εκλογές ο πρωθυπουργός; Νομίζω ότι βιώνουμε την αρχή του τέλους αυτής της  σκοτεινής περιόδου του Μνημονίου. Νομίζω ότι έχει διαμορφωθεί πλέον  η συνείδηση σε ένα πολύ μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης ότι υπάρχει άλλος δρόμος για την Ελλάδα και θα έλεγα ότι είναι μία τελευταία και απεγνωσμένη προσπάθεια του πρωθυπουργού μπας και στρέψει το ποτάμι προς τα πίσω, αλλά αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο. Από την πλευρά μας καλοδεχούμενες οι εκλογές, πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνουνε, τις έχουμε  ζητήσει, ο ελληνικός λαός έχει δικαίωμα και υποχρέωση να τοποθετηθεί πάνω στην πορεία της χώρας του που θα σφραγίσει την Ελλάδα επί δεκαετίες, και θα έλεγα ότι από αυτήν την πανικόβλητη και εσπευσμένη παρουσία του πρωθυπουργού βλέπω μία αχτίδα ελπίδας για τη χώρα. Δημ: Η Αριστερά θα πρέπει να σηκώσει το γάντι  είναι σε θέση να υποστηρίξει ένα  τέτοιο αίτημα για  εκλογές; Θα έπρεπε. Αλλά τώρα πια μιλάμε για ένα σύστημα  που είναι γεμάτο ρωγμές και θα πρέπει η ίδια η κοινωνία να σηκώσει το γάντι και το σηκώνει και δεν φοβάται και πιστεύω ότι δεν την επηρέασε η χθεσινή τοποθέτηση του πρωθυπουργού και είναι πολλοί που χτες έκλεισαν την τηλεόραση γιατί είδαν την προσπάθεια του πρωθυπουργού να κάνει το άσπρο μαύρο. Θα έλεγα ότι είναι η στιγμή του ελληνικού λαού και το ποιο σημαντικό είναι να το εκφράσει αυτό με έναν δυναμικό και έναν σαφή τρόπο στις Περιφερειακές εκλογές που έρχονται. Δημ: Μίλησα για την  Αριστερά και την  πολυδιάσπασή της… Όλοι οι χώροι  έχουν έντονες διεργασίες. Στις περιφερειακές εκλογές θα δείτε τρία ψηφοδέλτια που επικεφαλής είναι άνθρωποι από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Μητρόπουλος, ο κ. Δημαράς και ο κ. Σγουρός. Θα δείτε επίσης μέσα στα ψηφοδέλτια, όπως του κ. Δημαρά να υπάρχουν στελέχη της ΝΔ. Είναι φυσικό αυτό, καθώς είναι ένα πολιτικό σύστημα που έχει ολοκληρώσει τον κύκλο και χρειάζεται μία μεγάλη τομή. Δημ: Δεν θεωρείτε ότι  ο Αντώνης Σαμαράς  αποτελεί εναλλακτική  λύση… Το κόμμα του  κ. Σαμαρά, αλλά και ο κ. Σαμαράς  ο ίδιος, έχουν πολύ μεγάλη ευθύνη για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, που μας οδήγησαν στην παγίδα του ΔΝΤ και της Ε.Ε. Επίσης ξέρουμε το παιχνίδι. Αν η ΝΔ ήταν στην διακυβέρνηση της χώρας, ο κ. Σαμαράς θα έκανε το ίδιο και ο κ. Παπανδρέου θα ήταν από κάτω και θα φώναζε ανατροπή κρατώντας πράσινες σημαίες, ίσως και κόκκινες σημαίες. Είναι μία κωμωδία πλέον αυτή, που την έχει αντιληφθεί ο Ελληνικός λαός και για αυτό σε τέτοιες εποχές κανείς δεν ξέρει πως θα διαμορφωθούν οι δυνάμεις που θα αποτελέσουν την εναλλακτική λύση. Και ξαναλέω ότι αυτή η προσφυγή στις κάλπες του ελληνικού λαού ίσως μας δώσει μηνύματα και για αυτό και εμείς ως μέτωπο ζητάμε την στήριξη. […]  Δημ: «Δεν θέλω να δω να δημιουργείται γκέτο στο κέντρο της Αθήνας», είπε ο κ. Παπουτσής… Υπάρχει κίνδυνος να δημιουργηθεί στην Αθήνα γκέτο; Δεν είναι ο μόνος  κίνδυνος. Το ότι δεν θέλει ο  κ. Παπουτσής να δει να δημιουργείται  γκέτο στην Αθήνα το έχουμε ξανακούσει και από άλλες  κυβερνήσεις  και από τον κ. Παυλόπουλο, νομίζω, και αν θέλετε δεν αμφισβητώ και  τις προθέσεις. Κανείς δεν θέλει  να γίνει γκέτο, αλλά έχει γίνει… Έχει γίνει και η πιο ακραία έκφρασή του είναι αυτός ο χώρος γύρω από το ιστορικό κέντρο της Αθήνας, όπου εκεί είναι μία κοιτίδα ανθρώπινης εξαθλίωσης και ανθρώπινης δυστυχίας, που αφορά και μετανάστες αλλά και τους ντόπιους. Εκεί πέφτει ο σπόρος του μίσους, της βίας, του οργανωμένου εγκλήματος και αυτό που περίμενα είναι να πάρει η κυβέρνηση τα μέτρα για να το αποσοβήσει αυτό. […] Η κατάσταση μπορεί να αλλάξει με το να σπάσει η νομοθεσία της Ε.Ε. «Δουβλίνο ΙΙ», η οποία εξαναγκάζει τους μετανάστες να μένουν στην πρώτη χώρα της Ε.Ε, που μείνανε. Πρέπει να σπάσει το «Δουβλίνο ΙΙ» δεν αντέχει η Ελλάδα. Το δεύτερο και πολύ σημαντικό για το πώς μπορεί να ελαφρύνει η κατάσταση είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που συνάντησα στην πλατεία  Βικτωρίας ήταν από το Αφγανιστάν, μία χώρα που είναι σε εμπόλεμη κατάσταση και άρα αυτοί οι άνθρωποι έχουν όλα τα δικαιώματα να πάρουν πολιτικό άσυλο. Η Ελλάδα δίνει σε 3 στους χίλιους πολιτικό άσυλο. Σε κανένα σχεδόν. Πρέπει να αναγνωρίσεις το πρόβλημα, δεν μπορείς να ξαναστέλνεις τους ανθρώπους πίσω στη φωτιά του Αφγανιστάν. Αλλά τους δίνει και μία ακόμη δυνατότητα η χορήγηση ασύλου. Όποιος πάρει πολιτικό άσυλο μπορεί να διακινηθεί ελεύθερα μέσα στην Ε.Ε. Με όσους μίλησα μου έλεγαν ότι θέλουν να πάνε αλλού. Επιδεινώνουμε λοιπόν εμείς οι ίδιοι το πρόβλημα. Από εκεί και πέρα υπάρχει και το πρόβλημα των κέντρων υποδοχής, υποδομών, που πάρα πολύ γρήγορα μπορούν να λυθούν. Βιώνω και το πρόβλημα των Ελλήνων κατοίκων αλλά αυτό δεν λύνεται με φασισμό, ρατσισμό και άβατα.   
    *************************************************************************************************
    ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΛΑΒΑΝΟΥ ΣΤΟ IN.GR 
  1. Πώς σκοπεύετε  να κάνετε τον «Καλλικράτη» να «δουλέψει»; Ονομάστε τους τρεις πρώτους στόχους σας, εφόσον εκλεγείτε.

Δεν δουλεύει. Η περιφέρεια έχει λιγότερες αρμοδιότητες κι από αυτές που είχε η Νομαρχία. Πάνω από την Περιφέρεια είναι η Αποκεντρωμένη Κρατική Διοίκηση, δηλαδή το κεντρικό κράτος. Ας μη κοροϊδεύουμε τον κόσμο. Αν θέλει η Περιφέρεια να δουλέψει θα το κάνει κόντρα στο νόμο των Παπανδρέου – Ραγκούση που δεν τον ξεπλένει το αρχαιοπρεπές όνομα, τον κάνει ακόμη πιο γελοίο. Αυτό σημαίνει ότι για αλλού η Περιφέρεια θα παίρνει λεφτά κι αλλού θα τα δίνει. Θα παίρνει για τον ΧΥΤΑ του Γραμματικού και θα τα δίνει για κοινωνικές υπηρεσίες. Είναι νόμιμο αυτό; Τυπικά όχι. Αυτός όμως είναι ο μόνος δρόμος. Δεν θα σας πω τους τρεις στόχους, θα σας πω τον πρώτο. Ανεργία, να βρεθούν δουλειές ιδιαίτερα για τους νέους. Δεν προβλέπεται από τον Καλλικράτη. Εμείς θα το κάνουμε. Το έχουμε πει. Για να βρεθούν δουλειές για τους νέους είμαστε έτοιμοι να πάμε ακόμα και φυλακή.
  1. Τι γνώμη  έχετε για την ανέγερση τεμένους στην Αθήνα;

Πριν λίγες  μέρες είχαν ένα ραντεβού στο  Παγκράτι. Με είχαν στήσει. Περιμένοντας έξω από μια πολυκατοικία είμαι  πάνω από μια σιδεριά, φωταγωγό σε ένα υπόγειο. Το υπόγειο είναι  φωτισμένο. Βλέπω από μια χαραμάδα την γωνιά ενός δωματίου με παπούτσια στη σειρά. Είμαι στην Αθήνα του 2010 πάνω από ένα παράνομο χώρο προσευχής μουσουλμάνων. Ντράπηκα. Δεν θα ήθελα οι έλληνες ορθόδοξοι πουθενά να βρίσκονται σε τέτοιες συνθήκες. Όσοι κάνουν θέμα το τέμενος, δεν τους φθάνει η εξαθλίωση στο κέντρο της Αθήνας, θέλουν από πάνω μίσος και αίμα.
  1. Εικόνα υποβάθμισης  παρουσιάζει το κέντρο της Αθήνας και αρκετές γύρω περιοχές, καθώς  εκεί βρίσκουν καταφύγιο πολλοί οικονομικά εξαθλιωμένοι μετανάστες, όπως και το παράνομο εμπόριο. Πώς προτείνετε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα;

    Πρώτο, το 90% προσφύγων και μεταναστών προς την Ευρωπαϊκή Ένωση έρχεται  μέσω Ελλάδας. Και οι Βρυξέλλες μας  έχουν βίαια κάνει αποθήκη  εξαθλιωμένων ανθρώπινων υπάρξεων. Πριν λίγες μέρες ο Εισηγητής του ΟΗΕ για τα βασανιστήρια Μάνφρεντ Νόβακ ζήτησε να αναθεωρηθεί εκ βάθρων ο Κανονισμός της ΕΕ Δουβλίνο ΙΙ ώστε να κατανέμονται δίκαια τα βάρη σε όλη την Ευρώπη κι όχι όλα στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση τσιμουδιά. Ντροπή. Και την ίδια στιγμή η χώρα μας έχει το μικρότερο ποσοστό απόδοσης ασύλου σε όλη την Ευρώπη – 0,03% το 2009 – ενώ ο Αφγανός ή ο Ιρακινός παίρνοντας άσυλο μπορεί να φύγει από την ελληνική φυλακή του και να ταξιδέψει σε άλλες χώρες ευρωπαϊκές όπως επιθυμεί. Τέλειος παραλογισμός. Ταυτόχρονα πρέπει να υπάρξουν στο εσωτερικό μια σειρά ριζικές παρεμβάσεις: Νομιμοποίηση και ασφάλιση. Ξενώνες. Κέντρα Υποδοχής. Παιδικές χαρές, φωτισμός, υποδομές στις γειτονιές της δυστυχίας. Ειδικές «Αγορές της Ανατολή» ώστε να αντιμετωπισθούν και οι ανησυχίες του εμπορικού κόσμου.
  1. Για την εκλογή σας καλούνται στις κάλπες σχεδόν οι μισοί ψηφοφόροι της χώρας. Πώς νιώθετε με τον χαρακτηρισμό «μικρός πρωθυπουργός» που αποδίδεται στον Περιφερειάρχη Αττικής; Πώς  σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε τη δυναμική αυτή στη συνεργασία σας με την κεντρική εξουσία;

Αφήστε τη συνεργασία για άλλους. Εμάς στόχος μας είναι η σύγκρουση με την  κεντρική εξουσία, η οποία σήμερα δεν είναι άλλη από την τρόικα, γιατί όλοι έχουμε καταλάβει ότι  αυτοί που εμφανίζονται στο Υπουργικό  Συμβούλιο δεν είναι παρά αχυράνθρωποι. Το τονίζουμε. Κανένας εκπρόσωπος της τρόικα δεν πρόκειται να μπει στα γραφεία της περιφέρειας Αττικής. 
  1. Η γραφειοκρατία  και η κακοδιοίκηση οδηγούν στην απώλεια  πόρων για την αυτοδιοίκηση. Πώς σκοπεύετε να το αλλάξετε αυτό, δεδομένων και των ελλείψεων σε υποδομές που υπάρχουν σε περιοχές της Αττικής;

Ασφαλώς είναι  μεγάλο πρόβλημα και για την αυτοδιοίκηση η γραφειοκρατία. Το πρώτο βήμα είναι  να μη έχει γραφειοκρατικό και διαχειριστικό  πνεύμα η περιφερειακή αρχή, αλλά ανατρεπτικό και δημιουργικό. Όμως η κύρια απώλεια πόρων είναι μέσω του επικαιροποιημένου μνημονίου που προβλέπει μείωση των πόρων για την Αυτοδιοίκηση σε μια τριετία 6 δις ευρώ. Ασύλληπτο ποσό. Η περιφέρεια Αττικής θα καταλήξει στη χρεοκοπία και στην απαξίωση από τους πολίτες. Εκτός αν συμβάλλει στη στην ταχύτατη αποπομπή της τρόικα και των ανθρώπων της από την Ελλάδα και στην παλιννόστηση των εξόριστων ιδεών της ανάπτυξης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.




***********************************************************************************************************


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΛΑΒΑΝΟΥ ΣΤΟ ATTIKI FREEPRESS
    1. «Σε ποιό  πρόβλημα της Περιφέρειας Αττικής,  θα δώσετε προτεραιότητα εφόσον εκλεγείτε;»
Αναρίθμητα  τα προβλήματα των κατοίκων στην Περιφέρεια της Αττικής που οξύνονται  δραματικά μέσα από τις επιλογές της κυβέρνησης του Μνημονίου. Από  την καταστροφή του περιβάλλοντος και την κατασπατάληση του φυσικού πλούτου μέχρι τον μαρασμό της οικονομικής δραστηριότητας και την ανεργία, ιδιαίτερα των νέων που αυξάνεται αλματωδώς. Εν τέλει ζητήματα δημοκρατίας καθώς η κυβέρνηση αγνοεί προκλητικά τις ανάγκες αλλά και την  φωνή των πολιτών προς όφελος του αδίστακτου κέρδους των μεγαλοεπιχειρηματιών και των κερδοσκόπων τραπεζιτών και χρηματιστών, ντόπιων και ξένων.
Ενδεικτικά  αλλά και ουσιαστικά προβάλουμε το ζήτημα της ανεργίας των νέων και  δηλώνουμε πως με σύμμαχό μας το λαό και τις απαιτήσεις του δεν θα σεβαστούμε τους αντισυνταγματικούς νόμους της κυβέρνησης του Μνημονίου και της τρόικας και δεν θα διστάσουμε να φτάσουμε στα άκρα.
    1. «Αυτοδιοικητική ή βάση μνημονίου η ψήφος των πολιτών στις 7 Νοεμβρίου;»
Πρόκειται για ψευτοδίλημμα. Το πραγματικό ερώτημα αφορά στην αμφισβήτηση ή όχι του ασφυκτικού και σκληρού πλαισίου λιτότητας που επιβάλει η τρόικα και υλοποιεί η κυβέρνηση. Από την κάλπη των περιφερειακών εκλογών πρέπει να βγεί το μήνυμα πως κυβέρνηση, τρόικα και Μνημόνιο είναι ανεπιθύμητες και πρέπει να φύγουν.
    1. «Γιατί… ψήφο στον Αλέκο Αλαβάνο ;»
Ο συνδυασμός του Μετώπου Αλληλεγγύης και  Ανατροπής – Ελεύθερη Αττική συγκροτήθηκε από δεκάδες αγωνιστές και  αγωνίστριες των συλλογικοτήτων και των αντιστάσεων στους χώρους της εργασίας, της νεολαίας, των γυναικών, των δημοκρατικών δικαιωμάτων, των τοπικών κοινωνιών και των κινημάτων πόλης προκειμένου να διεκδικήσει ένα απλό και ξεκάθαρο μήνυμα: δεν υπάρχει μονόδρομος! Ελεύθερη Αττική από την ανεργία, την φτώχεια, τον οικονομικό μαρασμό και τον «θάνατο του εμποράκου», την περιστολή των εργασιακών κατακτήσεων και δικαιωμάτων δεκαετιών αγώνων, την καταστροφή του περιβάλλοντος και την σπάταλη εξάντληση του φυσικού πλούτου, την καταστολή και τον αυταρχισμό, τον αποκλεισμό και την σπορά του μίσους ανάμεσα στις κοινωνικές ομάδες… Ελεύθερη Αττική από την προτεραιότητα των κερδών μεγαλοεπιχειρηματιών και τραπεζιτών σε βάρος της ζωής μας και του μέλλοντος των παιδιών μας. Ελεύθερη Αττική πρώτο βήμα για την ελεύθερη Ελλάδα.  




********************************************************************************************************


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ  A.AΛΑΒΑΝΟΥ ΣΤΗΝ'' ΕΠΟΧΗ '' 24/10/2010
 
 Οι  δημοσκοπήσεις δίνουν πολύ χαμηλά ποσοστά  στους κυβερνητικούς  εκπροσώπους. Το ΠΑΣΟΚ, φαίνεται να αντιμετωπίζει  σοβαρό πρόβλημα. Αν οι προεκλογικές έρευνες  επιβεβαιωθούν σημαίνει ότι είναι η  αρχή ευρύτερων πολιτικών  ανακατατάξεων;
 Αν πάρει  κανείς υπόψη του την κατάλυση του κοινωνικού κράτους, θα περίμενε κανείς παλλαϊκή διαμαρτυρία, όπως η  διαδήλωση που έγινε για το νομοσχέδιο Γιαννίτση. Δεν συνέβη, όμως, έτσι. Όλοι οι χώροι του πολιτικού  σκηνικού έχουν προβλήματα. Θα δεις δύο και τρία ψηφοδέλτια προερχομένων από το ΠΑΣΟΚ, ανθρώπους της Μπακογιάννη να είναι σε ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, θα δεις τη δική μας αριστερά να διασπείρεται.. Έχουμε ένα πρώτο τεστ κοπώσεως για το κομματικό σύστημα, πριν πάει να κάνει μαγνητική τομογραφία και μπάι-πας μπας και γλυτώσει..
 Θα  μπορούσε αυτό το τεστ κοπώσεως να αποβεί, έστω και σε μια  πορεία, προς όφελος των δυνάμεων της  αριστεράς;
 Η αριστερά είναι ο χώρος, που βιώνει με τους μεγαλύτερους τριγμούς, το επικείμενο πέρασμα από τη μια εποχή στην άλλη.
 Λογικά, η κρίση, θα έπρεπε να απελευθερώνει δυνάμεις και η αριστερά να βγαίνει κερδισμένη. Γιατί λοιπόν, συμβαίνει αυτό;
 Έτσι θα έπρεπε να είναι, αλλά η κρίση αφορά  στα συστημικά χαρακτηριστικά της  αριστεράς. Και εμείς, ως αριστερά, δεν  είμαστε εκτός συστήματος, δεν είμαστε σε όλα επαναστάτες, ενσωματώνουμε αξίες του συστήματος. Πχ η προτεραιότητα να υπάρξουμε ως εκλογική δύναμη σε σύγκριση με τον ανατρεπτικό μας ρόλο. Ή το ότι προσαρμόζεται στους επικοινωνιακούς κανόνες που θέτει το σύστημα, με προσφυγή σε τηλεγλώσσα, τηλεκόλπα ή τηλεπρόσωπα. Ή ότι κυριαρχεί το ενδιαφέρον για τις μικροεξουσίες στα μαγαζάκια. Μπροστά στα μάτια μας είναι όλα αυτά. Αλλά κάθε μειονέκτημα πρέπει να το κάνεις πλεονέκτημα. Δηλαδή, το γεγονός ότι δεχόμαστε εμείς πρώτοι αυτόν τον κλονισμό, θα μπορούσε να μας οδηγήσει να είμαστε οι πρώτοι, που καθαρθούμε από το στίγμα του συστήματος, θα στηρίξουμε ένα άλλο πολιτικό σχέδιο, θα οδηγήσουμε σε ένα διαφορετικό πολιτικό τοπίο.
 Πως μπορεί να γίνει το μειονέκτημα πλεονέκτημα;
 Θα σου  πω ένα παράδειγμα. Ο χώρος του «Μετώπου» μπόρεσε να αναπτύξει πολιτικές πρωτοβουλίες, χωρίς να δεσμεύεται από ισορροπίες ή από κάποιους κοινούς παρονομαστές, που υπάρχουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Αναπτύσσοντας πρωτοβουλίες μπορείς να κερδίζεις την ηγεμονία. Από το χώρο του «Μετώπου» εκφράστηκε η ιδέα ότι τα κεντρικά ζητήματα είναι γύρω από το Σύμφωνο Σταθερότητας. Και αυτή η ιδέα έγινε αποδεκτή. Ή η ιδέα της Ελλάδας ως αδύναμου κρίκου,. Από το χώρο του «Μετώπου», επίσης, εκφράστηκε η ιδέα να διαλέξουμε ως γήπεδο την περιφέρεια Αττικής. Γιατί η Αττική είναι μια τεράστια περιοχή, είναι ο μισός πληθυσμός της χώρας. Εκφράστηκε η ιδέα να δώσουμε πολιτικό χαρακτήρα στη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών, με αφορμή το μνημόνιο. Σήμερα όλοι σχεδόν οι υποψήφιοι λένε όχι στο μνημόνιο. Αυτό μπορεί να δημιουργεί συγχύσεις, το κύριο όμως είναι η δύναμη της πρόβλεψης, της ανάλυσης και της δυναμικής πολιτικής παρέμβασης.
 Λες ότι οι ιδέες του  «Μετώπου» έχουν  γίνει αποδεκτές. Από ποιους;
 Αυτές οι ιδέες δεν προέρχονται αποκλειστικά από το «Μέτωπο». Αρκετές από αυτές τις σκέψεις τις έχουμε εμπνευστεί από άρθρα στην «Εποχή», την «Αυγή» ή το «Δρόμο», από οικονομολόγους ή άλλους επιστήμονες. Αλλά, το «Μέτωπο» ίσως είναι ο χώρος που συγκρότησε σε πολιτικό λόγο περισσότερο αυτές τις ιδέες. Υπάρχουν δυνατότητες παρά τις μικρές δυνάμεις ή διαιρετικά φαινόμενα να μπορούμε να επιβάλουμε στην ημερήσια διάταξη θέματα, να ανοίγουμε πεδία σύγκρουσης σε αντίξοες κοινωνικές συνθήκες. Το ζήτημα είναι να φέρεις την εναλλακτική πολιτική στο προσκήνιο.  
 Είκοσι  μέρες πριν τις εκλογές ο αριστερός πολίτης είναι πιο ενημερωμένος; Μπορεί να αντιληφθεί ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα στους αριστερούς υποψήφιους και να δικαιολογήσει συνεπώς τον κατακερματισμό;
 Αν μιλήσουμε  για αριστερούς σχηματισμούς θα τους βάλεις όλους, με εξαίρεση τον Κικίλια και τον Γεωργιάδη. Όλοι οι άλλοι λένε ότι είναι αριστεροί, κεντροαριστεροί... Βέβαια, φαντάζομαι ότι αναφέρεσαι σε ανθρώπους που είχαν συμμετάσχει στις μεγάλες στιγμές του ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα στην Αττική είναι τρία τα ψηφοδέλτια που δυνάμεις προερχόμενες από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν κρίνω από τις συσκέψεις που πηγαίνω με αγωνία ή και με πόνο πολλοί φίλοι μας ψάχνουν. Δεν έχουν πάρει όλες τις απαντήσεις που θέλουν. Αν κρίνω από τα αιτήματα για συσκέψεις, που εμείς τουλάχιστον έχουμε, φαίνεται ότι υπάρχει μεγάλη  αναζήτηση, ερωτηματικά. Αν κρίνω από το περιεχόμενο των συσκέψεων, φαίνεται ότι υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες να λυθούν αινίγματα. Ο κόσμος της αριστεράς παρακολουθεί όλα τα εγχειρήματα, βλέπει την πολιτική τους, τη γλώσσα τους, την ταυτότητά τους και κάνει τις επιλογές του. Ο χρόνος είναι πυκνός και εξαιρετικά γόνιμος.
 Ο Χρ. Βερναρδάκης, υποστήριξε σε συνέντευξή του  στην «Εποχή», ότι  αν η αριστερά ήταν ενωμένη θα κέρδιζε 150 δήμους και τρεις  περιφέρειες, ανάμεσα  σε αυτές και την  Αττική.
 Ο Χρ. Βερναρδάκης είναι ένας αξιόλογος επιστήμονας και δύσκολα θα τον αμφισβητήσω, κάτι που κάνω για πολλές άλλες δημοσκοπήσεις.
 Το  λεγόμενο του Χρ. Βερναρδάκη μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά κάτι λέει αυτό.
 Λέει κάτι σημαντικό και το κατανοούμε. Αλλά, θα πρόσθετα ότι θα ήταν ακόμα πιο σημαντικό αν ήταν ενωμένη η αριστερά και είχε την ίδια στιγμή αιχμηρή πολιτική παρουσία. Γιατί αν η αριστερά ήταν ενωμένη, απλώς για να αυξήσει τα ποσοστά της ως στοιχείο του σημερινού πολιτικού συστήματος, δεν ξέρω αν θα άξιζε τον κόπο. Γιατί το ζητούμενο είναι να ταράξεις την κοινωνία, να είσαι έτοιμος να συγκρουστείς με την κυβέρνηση, την τρόικα κ.λπ.
 Δεν ξέρω αν διάβασες το άρθρο του Ευτύχη Μπιτσάκη, που είπε ότι υπάρχει κοινός τόπος για τις  αριστερές, ριζοσπαστικές, αντικαπιταλιστικές δυνάμεις.
 Σε μεγάλο βαθμό προσυπογράφουμε τη σκέψη  αυτή. Αλλά νομίζω ότι απευθύνεται  κυρίως στο χώρο  του ΝΑΡ που  θέτει συνήθως εμπόδια για  τη συνάντηση των δυνάμεων της  αριστεράς. Πρέπει, όμως, να πούμε, ότι  από το χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προέκυψαν  πρωτοβουλίες εξαιρετικά σημαντικές.
 Ο Άγγελος Χάγιος, παλαιός  συμμαθητής σου, σε συνέντευξή του στην «Εποχή», είπε ότι το «Μέτωπο» δεν τόλμησε να κάνει την  υπέρβαση και να συνεργαστεί  με τις δυνάμεις της  ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή να ξεφύγει  από μια στενά  αντιμνημονιακή προσέγγιση και να υιοθετήσει αντικαπιταλιστική προοπτική. Έχει βάση αυτή η κριτική;
 Ενδεχομένως από την πλευρά τους να έχει κάποια βάση. Η αντικαπιταλιστική προοπτική  είναι πολύ σχετική και μπορεί να έχει πολλές διαβαθμίσεις. Με το ΝΑΡ  υπάρχουν διαφορές, για παράδειγμα η ευκολία που έχει να λέει «έξω από το ευρώ». Εμείς λέμε ότι δεν πρέπει να το θέσουμε απλουστευτικά, ναι ή όχι. Πρέπει να θέσουμε σε προτεραιότητα την ανασύσταση, την αναγέννηση και φυσικά της αναδιοργάνωση του κοινωνικού κράτους, την ανάπτυξη της οικονομίας μας, τα δικαιώματα και τις ελευθερίες. Στο βαθμό που διαπιστώσουμε ότι αυτά δεν μπορούν να γίνουν μέσα στο πλαίσιο του ευρώ, τότε δεν έχουμε μια δογματική προσέγγιση υπέρ της παραμονής στο «ευρώ». Δεν θα μπορούμε δηλαδή να πούμε ότι όσο αντιδραστικό και αν είναι το ευρώ και οι μηχανισμοί του, εμείς οφείλουμε να μείνουμε σε αυτό. Για να χρησιμοποιήσω μια έκφραση που είχα πει στο Σπόρτιγκ, αν είναι να διαλέξουμε ανάμεσα στα παιδιά μας και το ευρώ, θα διαλέξουμε τα πρώτα.
   Από τη συνέντευξη που έδωσες στον «Δρόμο», μου έκανε εντύπωση η απάντηση που έδωσες για τον εκλογικό στόχο της Ελεύθερης Αττικής. Είπες ότι επιτυχία θα είναι να περάσουμε στο δεύτερο γύρο και θα το επαναλάβω την επομένη των εκλογών. Ήταν μια απάντηση, που ένας υποψήφιος είναι «υποχρεωμένος» να δώσει ή το πιστεύεις πραγματικά;
 Θα έλεγα  ότι λειτούργησα «αντικομματικά», αν και το «Μέτωπο» δεν είναι κόμμα. Είναι μια άποψη, για την οποία αρκετοί σύντροφοι μου έχουν ασκήσει κριτική, λέγοντας ότι ο στόχος αυτός είναι ανέφικτος. Η  δημοσκόπηση της περασμένης Κυριακής, μας έδινε 2,5% και εμείς λέμε ότι θέλουμε να περάσουμε στο δεύτερο γύρο. Βέβαια τώρα η δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου μας βγάζει τέταρτη δύναμη με τριπλάσιο ποσοστό. Ποιο είναι το συμπέρασμα; Ότι μπορεί σε μερικούς να φαινόμαστε τρελοί νόταν θέτουμε θέμα δεύτερου γύρου. Πιστεύω, όμως, ότι πρέπει να είμαστε τρελοί, αν αφήσουμε τη φαντασία μας να συναντήσει τις απωθημένες επιθυμίες της κοινωνίας. Πρέπει να δούμε με οργιαστική φαντασία αυτή τη μάχη. Να μιλήσουμε για τη διοίκηση στην περιφέρεια. Να πούμε πώς τη φανταζόμαστε. Ένα κεντρικό θεσμό, ο οποίος θα λειτουργεί εντός συνταγματικής νομιμότητας, αλλά εκτός μνημονιακής νομιμότητας. Η δική μας η σκέψη είναι μια «Μαριναλέντα» σε γιγαντιαίο επίπεδο. Ποια είναι η σύλληψή της; Να φέρει την κοινωνία στο προσκήνιο. Νομίζω ότι μπορεί να γίνει. Έχουμε ένα σλόγκαν στην προεκλογική μας εκστρατεία: «Προκειμένου να βρουν δουλειά οι νέοι είμαστε έτοιμοι να πάμε φυλακή». Ο Καλλικράτης, δεν επιτρέπει ουσιαστικά σχεδόν καμία δραστηριότητα της Περιφέρειας στον τομέα της απασχόλησης έξω από το εθνικό ή ευρωπαϊκό πλαίσιο. Ο ένας τρόπος είναι να το αποδεχτείς. Ο άλλος είναι να πεις: «Μου ήρθαν τα χρήματα για τον ΧΥΤΑ του Γραμματικού, που είναι βεβήλωση για το περιβάλλον, εμείς, όμως, θα κάνουμε καταγραφή των νέων ανέργων κατ΄ ενορία και σε μια σειρά έργα θα μπορούν να δουλέψουν και ο νέος επιστήμονας και ο ανειδίκευτος». Αυτό είναι παράνομο. Είναι ποινικώς κολάσιμο. Αλλά ποιος θα τολμήσει να βάλει φυλακή κάποιους που έδωσαν δουλειά, έστω και προσωρινή, σε χιλιάδες νέους ανθρώπους; Δημιουργείς μια άλλη κατάσταση στην κοινωνία, την βάζεις στη συγκρούσεις. 
 Το  σύνολο της αριστεράς  μιλάει για την  ανάγκη ανατροπής  των συσχετισμών  δυνάμεων. Βασική προϋπόθεση για αυτό είναι  ο απεγκλωβισμός  ανθρώπων από τα κόμματα  του δικομματικού συστήματος. Στη σημερινή φάση, φάνηκε ότι  υπάρχουν δυνάμεις από  το ΠΑΣΟΚ, που διαχωρίζουν τη θέση τους από την κυβερνητική πολιτική. Γιατί υπήρξε, λοιπόν, αυτή η στάση έναντι αυτών των δυνάμεων;
 Την αλλαγή των συσχετισμών δεν τη βλέπω  μονοδιάστατα. Πρέπει να γίνεται πάνω σε εστίες πολιτικών προγραμμάτων, προτάσεων, συγκρούσεων και όχι πάνω σε σχήματα. Γιατί πολλές φορές δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Η ιδέα συστράτευσης με δυνάμεις που προέρχονται και από το ΠΑΣΟΚ, εκφράστηκε πρώτα από όλους από μας στη συγκέντρωση στο Σπόρτιγκ. Είναι μια ιδέα που προσπαθούμε να υλοποιήσουμε.
 Άρα, αφού στο λόγο του «Μετώπου», υπάρχει αυτή η σκέψη...
 Κεντρική  σκέψη και υπάρχουν και δυνάμεις που μετέχουν στην Ελεύθερη Αττική. Στη μεγαλύτερη περιφερειακή ενότητα, το Κέντρο της Αθήνας, επικεφαλής είναι  ο ελληνοπαλαιστίνιος Χρήστος Καπάταης, υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Α΄Αθήνας.
 Γιατί υπήρξε, λοιπόν, αντίθεση στην πρόταση που  κατέθεσε ο Συνασπισμός  και που σήμερα υλοποιείται με το ψηφοδέλτιο Μητρόπουλου; Δεν θα μπορούσαν  όλες αυτές οι δυνάμεις, με βάση αυτό το πολιτικό σχέδιο, να είναι  μαζί;
 Όχι, με τίποτα, αν η αριστερά θέλει να ανανεώσει την πολιτική ζωή. Υπήρχε η πρόταση του Μ. Γλέζου να τεθώ επικεφαλής και στη θέση του αντιπεριφερειάρχη να είναι ο Α. Μητρόπουλος. Είπα κατηγορηματικά όχι. Λυπάμαι πολύ. Το όλο εγχείρημα της ηγεσίας του ΣΥΝ στην περιφέρεια Αττικής δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τις αξίες, τις αντιλήψεις και την αισθητική της αριστεράς όπως την αντιλαμβανόμαστε εμείς.
 Αλλά  θα μπορούσε να είναι  ο Καπάταης ή κάποιο άλλο στέλεχος, που  να προέρχεται από  το ΠΑΣΟΚ;
 Ας μη συνεχίσουμε αυτό το θέμα. Η συζήτηση θα γίνει πολύ δυσάρεστη.
 Ναι, αλλά απ΄ ό,τι καταλαβαίνω  υπάρχει σύγκλιση στην πολιτική σύλληψη.
 Όχι. Εμείς, αυτή τη συνάντηση τη θέλουμε ως ένα στοιχείο μιας ανασυγκρότησης σε βάθος της αριστεράς που δεν  διστάζει να διεκδικεί πρωταγωνιστικό λόγο, όχι ως βιτρίνα. Η πολιτική της βιτρίνας, ειδικά στις αυτοδιοικητικές εκλογές, υπάρχει από πριν τη δικτατορία. Η διωγμένη, φοβισμένη, υπό απειλή, αδύναμη αριστερά, πολλές φορές αναζητούσε μια προσωπικότητα...
 Μιλάς για την περίοδο  της ΕΔΑ;
 Και μετά. Και το ΚΚΕ ακολουθούσε αυτή την πολιτική. Οι συνθήκες τότε ίσως το δικαιολογούσαν.
 Άρα, λες, ναι στη συνάντηση  με τις σοσιαλιστικές  δυνάμεις, αλλά με ηγεμονία της αριστεράς;
 Όχι με τη διοικητική ηγεμονία, αλλά δεν πρέπει να μας διακατέχει αριστερό κόμπλεξ. Σε πολύ μεγάλες στιγμές, όπως αυτές που είχαν αποτυπωθεί στο χώρο των πανεπιστημίων, είχαμε γίνει σημείο αναφοράς ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων. Δεν κρυφτήκαμε πίσω από κάποιο πρόσωπο, δεν είχαμε προσχωρήσεις, ακολουθήσαμε ένα δρόμο με ψηλά το μέτωπο, μιλούσαμε σε όλο τον προοδευτικό κόσμο.   
 Τι  θα κάνουμε με τον  ΣΥΡΙΖΑ στις 15 Νοεμβρίου;
 Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κοινωνία αντέχει ακόμα. Τον βλέπω  στις συσκέψεις, που γίνονται. Είναι  ένας κόσμος, που ά έχει την ανάγκη της ενωτικής παρουσίας με πολιτικό δυναμισμό της ριζοσπαστικής αριστεράς. Είναι ένας κόσμος όχι μόνο βασανισμένος, αλλά εκπαιδευμένος και με αντοχές μεγαλύτερες απ΄ ό,τι θα περίμενε κανείς. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κοινωνία, λοιπόν, υπάρχει ακόμα . Αλλά ως τρόπος λειτουργίας και μορφή συγκρότησης, για μένα έχει τελειώσει.. Δεν θα μπορούσα να επιστρέψω στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως ήταν πριν τις εκλογές. Τώρα είναι μία πολύ μεγάλη ευκαιρία. Εάν εμφανιστεί μία δυναμική κοινωνικής επανασυσπείρωσης γύρω από ανατρεπτικές και εναλλακτικές πρωτοβουλίες της ριζοσπαστικής αριστεράς – αυτό ακρ5ιβ΄ς επιχειρεί το Μέτωπο - θα πρέπει πρώτα απ΄ όλα να αξιοποιηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό σημαίνει μεγάλη τομή, εγκατάλειψη του άγονου ΣΥΡΙΖΑ κορυφής, τολμηρά δημοκρατική του συγκρότηση. Ειλικρινά το εύχομαι.
  












ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΛΕΚΟΥ ΑΛΑΒΑΝΟΥ
ΣΤΟΝ  ΤΥΠΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ- 24 0ΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010



  • Κύριε πρόεδρε, πώς ακριβώς  φαντάζεστε την περιφέρεια Αττικής, έναντι της  τρόικας και του  Μνημονίου, αν εκλεγείτε  περιφερειάρχης;
Η Περιφέρεια της Αττικής  αφορά σχεδόν τον μισό πληθυσμό της χώρας. Οι επιλογές της Περιφερειακής αρχής μπορούν να εξυπηρετήσουν το κυβερνητικό σχέδιο για Περιφέρειες και γενικότερα τοπική αυτοδιοίκηση – μηχανισμό πειθάρχησης στους αντισυνταγματικούς μνημονιακούς νόμους και ρυθμίσεις και σε μηχανισμό είσπραξης δισεκατομμυρίων για τους κερδοσκόπους δανειστές, πάντα σε βάρος των πολιτών που ήδη στενάζουν από την ασκούμενη πολιτική σκληρής λιτότητας. Μπορεί όμως η Περιφερειακή αρχή να επιλέξει την οικοδόμηση ενός υποδείγματος σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση που, ακριβώς λόγω του μεγέθους και των αρμοδιοτήτων της Περιφέρειας Αττικής θα αποτελέσει ξεκίνημα για την ανατροπή της υφιστάμενης κατάστασης σ’ όλη την χώρα, της κυβέρνησης και της τρόικας. Εμείς έχουμε δηλώσει ξεκάθαρα πως δεν θα σεβαστούμε τις κατευθύνσεις και τους νόμους του Μνημονίου. Με προτεραιότητα τις ανάγκες των πολιτών, με προτεραιότητα την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας ιδιαίτερα για τη νεολαία, την αναζωογόνηση της οικονομικής δραστηριότητας και την αναστροφή της εικόνας των κλειστών μαγαζιών και του μαρασμού, είμαστε αποφασισμένοι να συγκρουστούμε με τις επιλογές της κυβέρνησης και της τρόικας και γι αυτό το σκοπό με σύμμαχό μας τον λαό, θα φτάσουμε ως τα άκρα.

  • Ο συνδυασμός σας ονομάζεται “Ελεύθερη Αττική”  και έχετε δηλώσει  ότι η χώρα βρίσκεται υπό κατοχή. Πού θα βρίσκονταν τα 110 δισ. ευρώ, εάν δεν υπήρχε το Μνημόνιο;
Γιατί θεωρούμε αδιαμφισβήτητο το νούμερο των 110 δις. Τι είναι όλα  αυτά τα ποσά; Μίζες της Ζήμενς, χρήματα  για υποβρύχια που γέρνουν  και υπέρογκους και αδικαιολόγητους εξοπλισμούς, ποσά που σπαταλήθηκαν στο όνομα των Ολυμπιακών αγώνων και δόθηκαν για συστήματα άχρηστα, κέρδη για την Ντόιτσε Μπάνκ, στήριξη της κερδοσκοπίας των τραπεζιτών, ντόπιων και ευρωπαίων σε βάρος της κοινωνίας; Απαιτούμε να εξεταστούν με πλήρη διαφάνεια ένα ένα όλα τα δάνεια που συγκροτούν το συνολικό δημόσιο χρέος και να αποδειχθεί στα μάτια του ελληνικού λαού με ποιους όρους συνάφθηκαν, για ποιους σκοπούς, και που πήγαν τα χρήματα. Είναι σήμερα αναγκαίο μα και απολύτως εφικτό να προχωρήσει η χώρα στην επαναδιαπραγμάτευση του χρέους με στόχο την διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του και την ριζική αλλαγή των όρων αποπληρωμής του υπολοίπου. Είναι μια ρύθμιση που έχει γίνει σε πάμπολλες περιπτώσεις όπως στην Ρωσία, στην Αργεντινή κ.α. Το κρίσιμο ζήτημα δεν είναι εάν θα γίνει εν τέλει επαναδιαπραγμάτευση και αναδιάρθρωση του χρέους αλλά με τι όρους. Όταν το επιλέξουν οι κερδοσκόποι δανειστές, τραπεζίτες και χρηματιστές, όταν θα έχει στραγγίξει ο τόπος και ο ελληνικός λαός από κάθε δυνατότητα αφήνοντας την χώρα στην απόλυτη εξαθλίωση και εγκατάλειψη ή με τους όρους και τα συμφέροντα του λαού, με πρωτοβουλία μιας πραγματικά λαϊκής κυβέρνησης;

  • Η “άλλη λύση” που  περιγράφετε εσείς, περιλαμβάνει και  έξοδο από τη ζώνη του ευρώ;
Το ζήτημα είναι  πρωτίστως πολιτικό παρά οικονομοτεχνικό. Έξοδος της Ελλάδας όπως και οιασδήποτε άλλης χώρας από την ευρωζώνη θα σημάνει πρώτα απ’ όλα κρίση της ίδιας της ΕΕ. Το ερώτημα της εξόδου από το ευρώ μπαίνει λοιπόν ως πιεστικό επιχείρημα στην ίδια την ΕΕ. Πρέπει να αποδειχθεί η αξία που έχει το κοινό νόμισμα και η ίδια η ΕΕ για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού όπως και των άλλων ευρωπαϊκών λαών, πρώτα απ’ όλα του Νότου. Το ευρώ δεν είναι, για μας, ταμπού! Απαιτούμε μια εντελώς διαφορετική κατεύθυνση στον αντίποδα του νεοφιλελεύθερου «μονόδρομου» ξεκινώντας από την κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας. Μια κυβέρνηση με προτεραιότητα τα συμφέροντα του ελληνικού λαού θάπρεπε μονομερώς να αρνηθεί την εφαρμογή του.
  • Ζητάτε  συνεχώς “να φύγει  η κυβέρνηση Παπανδρέου”. Για να έρθει τι και ποιος, κύριε πρόεδρε;
Πριν φτάσουμε στο  ποιος να έλθει προηγείται το μείζον θέμα της δημοκρατίας και της  λαϊκής κυριαρχίας. Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου εξαπάτησε με τον πιο κυνικό τρόπο τον ελληνικό λαό υποσχόμενη ένα εντελώς διαφορετικό πρόγραμμα που μιλούσε για το τέλος της λιτότητας. Ανταυτού υλοποιεί την πιο σκληρή πολιτική λιτότητας από την Μεταπολίτευση και έχει παραδώσει τα κλειδιά της χώρας στον διεθνή οικονομικό έλεγχο, στην Τρόικα και το Μνημόνιο. Υπογράφοντας μάλιστα την πλέον απεχθή δανειακή σύμβαση που περιλαμβάνει μεταξύ όλων των άλλων την υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας. Ποιος τα αποφάσισε όλα αυτά; Ποιος αποφασίζει για τις ζωές μας, για το μέλλον της νεολαίας μας; Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να φύγει γιατί κάθε κυβέρνηση που αγνοεί την λαϊκή βούληση και εκχωρεί την λαϊκή κυριαρχία πρέπει να φεύγει. Αντιπροτείνουμε ένα πρόγραμμα με προτεραιότητα τις ανάγκες του λαού, των εργαζόμενων, ανέργων, μικρομεσαίων, αγροτών, νεολαίας, γυναικών έναντι των αρπαχτικών διαθέσεων των κερδοσκόπων τραπεζιτών και χρηματιστών.

  • Κατά  του Μνημονίου  έχει εκφραστεί και  το κόμμα, του οποίου ήσαστε πρόεδρος, ο  ΣΥΝ. Γιατί κατεβαίνετε  ξεχωριστά;
Η απάντηση έχει δοθεί ήδη στην αμέσως προηγούμενη ερώτηση. Εμείς δεν θέλουμε να πείσουμε ούτε την κυβέρνηση, ούτε την τρόικα όπως δηλώνει ο εκλεκτός της Κουμουνδούρου για την Περιφέρεια της Αττικής. Θέλουμε να πείσουμε την πλειοψηφία του ελληνικού λαού που στενάζει και υποφέρει από τις επιλογές τους ότι μπορεί και πρέπει να τους διώξει.

  • Η πολυδιάσπαση της  Αριστεράς στην περιφέρεια Αττικής βοηθά το συλλογικό αγώνα κατά του Μνημονίου;
Ήμασταν και παραμένουμε θιασώτες του στόχου για την ενότητα της Αριστεράς. Αυτή η διαδικασία δεν διασφαλίζεται μόνο από την δήλωση των προθέσεων αλλά πρωτίστως από την συζήτηση και κάποτε από την αντιπαράθεση για τις πολιτικές επιλογές που μπορούν να απελευθερώσουν τις κοινωνικές δυνάμεις και δυνατότητες για την ανατροπή του Μνημονίου αλλά και της κυβέρνησης και των νεοφιλελεύθερων «μονόδρομων» απ’ όπου κι αν εκπορεύονται.   


  • Στις 14 Νοεμβρίου οι αυτοδιοικητικές εκλογές θα είναι παρελθόν. Ποια είναι η επόμενη μέρα για εσάς; Το “Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής θα λειτουργεί στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ ή θα ακολουθήσετε αυτόνομη πολιτική πορεία;
Τα αποτελέσματα αυτών  των εκλογών θα συμβάλουν αποφασιστικά στην διαμόρφωση των όρων μιας συζήτησης και προσπάθειας που είναι σε εξέλιξη και αφορά την Αριστερά που έχει σήμερα ανάγκη ο ελληνικός λαός.







ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Α.ΑΛΑΒΑΝΟΥ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ FORUM
Οι  επερχόμενες αυτοδιοικητικές  εκλογές θα γίνουν πεδίο έκφρασης κριτικής για την κυβερνητική πολιτική, θα πάρουν κεντρικά πολιτικά χαρακτηριστικά ή θα παραμείνουν στα αυτοδιοικητικά κριτήρια;
Οι περιφερειακές  εκλογές του Νοέμβρη αποτελούν  την πρώτη εκλογική αναμέτρηση από τις εθνικές εκλογές που οδήγησαν το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση. Στο διάστημα αυτό η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου κατέλυσε την ουσία της δημοκρατίας καθώς ενώ εκλέχθηκε υποσχόμενη ούτε λίγο ούτε πολύ το τέλος της λιτότητας εφάρμοσε από την επόμενη ημέρα το πιο σκληρό πρόγραμμα λιτότητας που έχει δει ο ελληνικός λαός από την Μεταπολίτευση. Μάλιστα παρέδωσε ουσιαστικά τα κλειδιά της διακυβέρνησης της χώρας στην τρόικα, ΔΝΤ, ΕΕ και ΕΚΤ - οργανισμούς που δεν έχουν καμιά νομιμοποίηση από τον ελληνικό λαό, καταλύοντας έτσι κάθε έννοια λαϊκής κυριαρχίας. 
Στις επερχόμενες  εκλογές είναι απολύτως αναγκαίο να καταγραφεί η αποδοκιμασία της κοινωνικής πλειοψηφίας προς την κυβέρνηση, την τρόικα και το μνημόνιο. Ιδιαίτερα στην περιφέρεια Αττικής με περίπου το μισό πληθυσμό της χώρας αυτό είναι εφικτό και αναγκαίο. Παρόλαυτά δεν είναι αυτονόητο και αυτόματο. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν κάθε λόγο να κρατήσουν χαμηλά τον πολιτικό χαρακτήρα των εκλογών καθώς παρά την λεκτική διαφοροποίηση του Α. Σαμαρά και οι δύο πυλώνες του νεοφιλελεύθερου δικομματισμού υπηρετούν επί της ουσίας την ίδια στρατηγική. Είναι καθήκον της  αριστεράς να προβάλει την κεντρική διακύβευση αυτών των εκλογών. Εμείς στην Ελεύθερη Αττική έτσι αντιλαμβανόμαστε το νόημα της συμμετοχής μας και μ’ αυτόν τον κεντρικό στόχο καλούμε τον λαό της Αττικής να μας επιλέξει: για να φύγει η κυβέρνηση, η τρόικα και το μνημόνιο, για να ξεκινήσουμε μια εντελώς διαφορετική πορεία για τον ελληνικό λαό με την ενεργή συμμετοχή της κοινωνικής πλειοψηφίας.  
Στην περιφέρεια Αττικής κατέρχονται μια πλειάδα ψηφοδελτίων μεταξύ των οποίων δύο υποψήφιοι από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ πλέον του επίσημα χρησμένου που μαζί με την υποψηφιότητα του ΚΚΕ  και την δική σας διεκδικούν  την ψήφο της αριστερής απάντησης στην κυβερνητική πολιτική και το Μνημόνιο. Ποια στοιχεία σας διαφοροποιούν; Γιατί ο κόσμος να επιλέξει το ψηφοδέλτιο της «Ελεύθερης Αττικής» και τον Αλέκο Αλαβάνο;
Η λεκτική αντίθεση στο μνημόνιο σήμερα δεν είναι  αρκετή. Το μνημόνιο είναι ήδη καταδικασμένο  στην συνείδηση του ελληνικού λαού. Χρειάζεται να πάμε παρακάτω, στην εναλλακτική πρόταση.
Δεν υπάρχει μονόδρομος. Για το χρέος προτείνουμε άμεση επαναδιαπραγμάτευση με τους όρους του λαϊκού συμφέροντος. Πρόκειται για μια λύση απολύτως εφικτή που την ακολούθησαν δεκάδες χώρες στο παρελθόν όπως η Ρωσία, η Αργεντινή κ.α. Το κεντρικό ζήτημα εδώ βρίσκεται στην πολιτική βούληση μιας κυβέρνησης που θα βάλει σε προτεραιότητα τα συμφέροντα του ελληνικού λαού έναντι των κερδοσκόπων δανειστών. Μια τέτοια επιλογή θα οδηγήσει με βεβαιότητα στην δυνατότητα διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του και στην ριζική αλλαγή των όρων αποπληρωμής του υπολοίπου. Αυτή δεν είναι σαφώς η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. Εδώ δεν χωρούν μισόλογα.  Για ν’ ανοίξει ο δρόμος της εναλλακτικής πορείας αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει!
Δεν δεχόμαστε ως αδιαπραγμάτευτη την παραμονή της  χώρας στην ΟΝΕ και το Ευρώ. Αδιαπραγμάτευτο  για μας είναι μόνο το συμφέρον του ελληνικού λαού. Η πολιτική που ακολούθησε το διευθυντήριο της  ΕΕ έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη  της κρίσης σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη, κυρίως στο Νότο και εξακολουθεί να την οξύνει με την επιμονή στη νεοφιλελεύθερη στρατηγική. Πρώτο βήμα ανατροπής αυτής της καταστροφικής πορείας είναι η απόρριψη του Συμφώνου Σταθερότητας. Χωρίς αυταπάτες για την αντικατάστασή από κάποιο άλλο καλύτερο. Σε ότι αφορά την Ελλάδα πρέπει άμεσα να αρνηθεί την εφαρμογή του.
Πιστεύουμε στην αναθέρμανση της οικονομικής  δραστηριότητας με την αναστήλωση του  κοινωνικού κράτους και την αναδιανομή του πλούτου υπέρ του κόσμου της  εργασίας, των φτωχών και ανέργων. Θέλουμε να τονίσουμε ιδιαίτερα την σημασία της νεολαίας. Αυτή η κυβέρνηση και η ασκούμενη πολιτική της τρόικας και του μνημονίου θα μετατρέψουν την ελπίδα για το μέλλον που πάντα είναι η νέα γενιά, σε μαζικό ρεύμα μετανάστευσης. Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε. Με προτεραιότητα στη νεολαία, την Παιδεία, την έρευνα και την καινοτομία μπορούμε να ξαναδώσουμε δημιουργική πνοή στην οικονομική δραστηριότητα.
Τέλος θέλω να τονίσω και πάλι το ζήτημα της δημοκρατίας, της ελευθερίας, των δικαιωμάτων, της βαθύτερης ουσίας της λαϊκής κυριαρχίας. Έννοιες συνυφασμένες με τους αγώνες τούτου του λαού μα και της Αριστεράς από το πιο μακρινό παρελθόν. Για μας η συμμετοχή και διεκδικητικοί αγώνες της κοινωνίας βρίσκονται στην βάση της προσπάθειάς μας. Απέναντι σε μια κυβέρνηση που προσπαθεί να οξύνει τις  αντιθέσεις και να υποθάλψει το μίσος ανάμεσα στις κοινωνικές ομάδες που αντιστέκονται εμείς υποστηρίζουμε και ενθαρρύνουμε την κοινωνική παρέμβαση και την αλληλεγγύη.
Εκτός από τα μεγάλα θέματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής στο επίπεδο της περιφέρειας τι προτείνεται;  
Για την Περιφέρεια Αττικής οι άμεσες προτεραιότητές μας  είναι: Δημιουργία θέσεων εργασίας με έμφαση στη νεολαία και στήριξη των ανέργων. Καμιά  απόλυση στις υπηρεσίες της Περιφέρειας Αττικής. Κοινωνικές υπηρεσίες, από το νήπιο μέχρι την τρίτη ηλικία. Ενίσχυση και επέκταση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα των υπηρεσιών Υγείας, Παιδείας, στήριξης της τρίτης ηλικίας, πολιτισμού και αθλητισμού. Οικολογική και περιβαλλοντική αντίληψη στην διευθέτηση των ελεύθερων χώρων της περιφέρειας με μοχλό τις ανάγκες και απαιτήσεις των κατοίκων και όχι τα κέρδη των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών. Σύμβουλός μας οι πολυάριθμες κινήσεις και επιτροπές των πολιτών και όχι οι επενδυτικοί σύμβουλοι των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων. Αναβίωση της οικονομικής και εμπορικής δραστηριότητας με μοχλό το κράτος. Υπεράσπιση των κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των πολιτών.
Δεν έχουμε αυταπάτες. Ένα τέτοιο πρόγραμμα θα μας φέρει σε σύγκρουση με την υφιστάμενη κυβέρνηση. Δηλώνουμε ξεκάθαρα πως απορρίπτουμε την «νομιμότητα» που απορρέει από το μνημόνιο σε βάρος του Συντάγματος και των συμφερόντων της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Στα πλαίσια της περιφέρειας Αττικής θα εφαρμόσουμε το Σύνταγμα και όχι την αντισυνταγματική νομοθεσία της κυβέρνησης Παπανδρέου.
Μια ενδεχόμενη επιτυχία μας στην περιφέρεια της Αττικής  θα σημάνει την αρχή για το τέλος της κυβέρνησης, του μνημονίου και της τρόικας. Αυτός είναι ο στόχος μας και σ’ αυτόν καλούμε τους πολίτες να συστρατευτούν.




 














ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Α.ΑΛΑΒΑΝΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 17/10

Θα παρανομήσουμε αν χρειαστεί»

Υπεύθυνος: ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΠ. ΑΓΡΟΛΑΜΠΟΣ, Π. ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ, Α. ΜΑΤΣΗ, ΦΩΤ. ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ, ΒΑΣ. ΣΙΟΥΤΗ, Τ. ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ
Για πολλούς στην αριστερά ο Α. Αλαβάνος πιστώνεται την έστω και μερική ριζοσπαστικοποίησή της, για άλλους είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα πολιτικού που ανακάλυψε αργά τον αριστερισμό, και για τους στενούς του συνεργάτες είναι «ο πολιτικός που λειτουργεί έξω από καθιερωμένα πλαίσια και συντεταγμένες».
Υποψήφιος για την Περιφέρεια Αττικής επικεφαλής της «Ελεύθερης Αττικής», απαντά σε εκείνους που με σκωπτικό τρόπο αναρωτιούνται τι εννοεί όταν λέει: «Ζούμε σε επιστημονική φαντασία, σε ταινία τρόμου, ποιος μπορούσε να σκεφθεί πριν από μία πενταετία ότι θα έχουμε έναν πρωθυπουργό και μια κυβέρνηση αχυρανθρώπων, ότι το κοινωνικό κράτος θα διαλυόταν». Και καθιστά σαφέστατη την πρότασή του: «Σε κανένα κτίριο της Περιφέρειας Αττικής δεν πρόκειται να μπούνε οι μπράβοι της τρόικας· αν η αλφάβητος της δημοκρατίας που μάθαμε από τον καιρό που ήμασταν μαθητές είναι ουτοπία, τότε προτιμώ να ζω σε ένα κόσμο ψευδαισθήσεων και παραληρήματος».
Και σε στιγμή έκρηξης λέει: «Το λέμε ανοικτά δεν θα εφαρμόσουμε τους νόμους της τρόικας, δεν φοβόμαστε, θέλουμε μια εξουσία του ίδιου του λαού, αντιεξουσία, όλες οι δράσεις μας ελεύθερες από τη "νομιμότητα" της τρόικας».
Αν και πολλοί ακόμα και από το «Μέτωπο Αλληλεγγύης» τού προσάπτουν έναν υπέρμετρο ενθουσιασμό, εν τούτοις ο ίδιος έχει ήδη θέσει τον πρώτο στόχο αν εκλεγεί περιφερειάρχης «δουλειά για τους νέους. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι τα νεανικά τους χρόνια θα τα περάσουν μέσα στην ανεργία, χωρίς σκοπό, προοπτική και αυτοεκτίμηση, μελαγχολικά και μοναχικά με το υπαρξιακό ερώτημα γιατί τόσα χρόνια στα θρανία». Και επισημαίνει: «Ο Καλλικράτης δεν αφήνει κανένα περιθώριο για πρωτοβουλιακές δράσεις για την απασχόληση, εμείς θα το κάνουμε κι ας μας απειλήσουν με καθαίρεση ή φυλακή».
Αισιόδοξος εκ πεποιθήσεως, δύσκολα ξεχνιέται το «ρίσκο» της υποψηφιότητάς του στο Ηράκλειο της Κρήτης, δηλώνει για τις επικείμενες εκλογές: «Θα δώσουμε τη μάχη για το δεύτερο γύρο με όλες μας τις δυνάμεις μας». Και για την περίπτωση που δεν μπει στο δεύτερο γύρο, ως αριστερός παραπέμπει στις διαδικασίες «σε όλα τα μεγάλα θέματα θα είναι η συνέλευση του Μετώπου- Αλληλεγγύης που θα αποφασίσει».     






ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ Α.ΑΛΑΒΑΝΟΥ ΣΤΗ 
LIFO


HIGH & LOW

Αλέκος Αλαβάνος - 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΩΝΗ ΣΚΑΛΕΡ
Δεν διάλεξα την οικογένεια από την οποία προέρχομαι, αλλά είμαι περήφανος γι’ αυτήν. Κάποτε είχα φτάσει να έχω ενοχές για την καταγωγή και την οικονομική μου κατάσταση. - Αλέκος Αλαβάνος
Αλέκος Αλαβάνος, πολιτικός, υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής
Δευτέρα 27/9/2010, ώρα μία το μεσημέρι, στο γραφείο του, περιοχή Μακρυγιάννη

«Τελείωσα τη Βαρβάκειο. Ήμουν εξαιρετικός μαθητής. Στην τελευταία τάξη, όμως, έμεινα από απουσίες. Από κοπάνες. Με συνέπεια να μην μπορώ να δώσω στο πανεπιστήμιο. Όπως καταλαβαίνετε, αυτό ήταν μεγάλο πλήγμα για το γόητρό μου, ας το πούμε. Την επόμενη χρονιά μπαίνω πρώτος στο πανεπιστήμιο, πανελλαδικά. Στην πορεία βγήκε το φοιτητικό κίνημα κι έχασα την επαφή μου με τα μαθήματα. Τελικά, το τελείωσα με το ζόρι και με πολύ χαμηλό βαθμό, πεντέμισι. Γιατί τα λέω όλα αυτά: γιατί πιστεύω ότι είναι υποχρέωση του κράτους να δίνει όχι μόνο δεύτερη αλλά και τρίτη και τέταρτη και πέμπτη ευκαιρία στον νέο άνθρωπο, μέχρι αυτός να μπορέσει να ανταποκριθεί. Σε κάθε γενιά, η κάθε εφηβεία και μετεφηβεία διακατέχεται από στοιχεία αυτοκαταστροφής. Όταν επί χούντας, στη δική μου μετεφηβεία, βρέθηκα σ' ένα δωμάτιο στην ΕΣΑ επί δύο μήνες, μοναχός μου, θυμάμαι ότι σκεφτόμουν: "Το 'κανα συνειδητά εγώ αυτό; Δεν θέλω να περάσω από μια δίκη και να φάω δέκα και δεκαπέντε χρόνια!" - ευτυχώς έγινε η αμνηστία. Τα δικά μας ξεσπάσματα τότε εκλαμβάνονταν ως ηρωικές πράξεις από την κοινωνία. Τώρα, η κάθε αντίδραση, είτε μεμονωμένη είτε συλλογική, "σπέρνει τον σπόρο του κακού"!. Ακριβώς επειδή θέλουν να μας περάσουν ότι όλα είναι μονόδρομος. Όμως, υπάρχει λύση. Και δεν είναι μια αριστερή υπερβολή ή μια αριστερή φαντασίωση. Είναι μια λύση ρεαλιστική και πολύ απελευθερωτική για τη χώρα. Πρέπει να γίνει επαναδιαπραγμάτευση του χρέους και στη συνέχεια να ακολουθηθεί ο αμερικανικός νόμος περί χρεοκοπίας: να ελεγχθούν ένα - ένα τα δάνεια και όποια κεφάλαια προέρχονται από συμφωνίες διαφθοράς και κομπίνας να διαγράφονται. Δεν θα είμαστε η μόνη χώρα που ακολουθεί αυτό τον δρόμο. Η Ρωσία, το 2000, ζητάει επαναδιαπραγμάτευση του χρέους της και διαγράφεται το 50%. Η Αργεντινή, το 2007, καταφέρνει και σβήνει το 70%. Όπως οι τράπεζες κάνουν διακανονισμούς σε ιδιωτικό επίπεδο όταν κάποιος πολίτης δεν έχει να πληρώσει ένα δάνειο, με την ίδια λογική γίνονται και οι διαπραγματεύσεις για τα χρέη των κρατών. Οι δανειστές, συνήθως, δέχονται γιατί δεν τους συμφέρει να τους μείνουν τα οικονομικά σκουπίδια μιας χρεοκοπημένης χώρας στο συρτάρι. Κι αυτό είναι και το πιο δίκαιο. Γιατί να πληρώσει ο λαός δάνεια που πάρθηκαν μέσα από σκάνδαλα και δωροδοκίες; Η τωρινή κυβέρνηση ξεκίνησε με 115% δημόσιο χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ και υπέγραψε ότι θα φτάσουμε στο 150% το 2013. Κι όλο αυτό γίνεται για να προστατευτούν οι τράπεζες.
Η κατάσταση της οικονομίας είναι τελείως ανεξέλεγκτη παγκοσμίως. Ούτε ο Ομπάμα μπορεί να ελέγξει τα πράγματα, ούτε ο Κλίντον πριν. Η οικονομία σήμερα είναι ένα παγκόσμιο καζίνο. Πειρατικά κεφάλαια τεραστίων διαστάσεων περιφέρονται ανά τον κόσμο και σταματούν κάθε φορά εκεί που βρίσκουν το υψηλότερο κέρδος και τα υψηλότερα επιτόκια. Γι' αυτό βλέπουμε τη μια στιγμή να επενδύουν σε μια χώρα και μετά ξαφνικά να την εγκαταλείπουν. Η Ιρλανδία πριν τρία - τέσσερα χρόνια υπήρξε μοντέλο ανάπτυξης, δείτε πού είναι τώρα. Στο πλαίσιο αυτής της οικονομίας ο κύριος Παπανδρέου θέλει να χτίσει το δικό του Λας Βέγκας στο Ελληνικό. Ευτυχώς που δεν ξέρει καλά την Ελλάδα, γιατί θα' χε ξεπουλήσει τα μισά νησιά.
Πριν από πέντε μέρες, διάβασα κάποιες δηλώσεις που έκανε ο οικονομικός σύμβουλος της Μέρκελ για την Ελλάδα. Αφού είπε ότι μ' αυτό το πρόγραμμα οδηγούμαστε σίγουρα στη χρεοκοπία, αφού υποστήριξε ότι πρέπει να κάνουμε αναδιαπραγμάτευση του χρέους μας, είπε κάτι που μου έκανε μεγάλη εντύπωση: "Η Ελλάδα οδηγείται σε εμφύλιο". Υπάρχει αυτή η διάσταση. Το πάγωμα της οικονομίας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε κοινωνικές εκρήξεις. Σε μια κοινωνία πιεσμένη, όπου οι πολίτες χάνουν συνεχώς δικαιώματα, σε μια οικογένεια που δεν έχει τα λεφτά να βγάλει το ψωμί της, εκεί είναι το ιδανικό περιβάλλον για να ευδοκιμήσει ο φθόνος. Πρέπει πάση θυσία να μην τον ποτίσουμε. Δεν πρέπει να γίνουμε μάρτυρες σκηνών, όπως αυτές που εκτυλίχθηκαν στην Αργεντινή, ή ακραίων φαινομένων, όπως αυτά της Ανατολικής Ευρώπης με τους σκίνχεντς. Πρέπει να προλάβουμε, να μη γίνει όλη η Αθήνα Άγιος Παντελεήμονας.
Η ενότητα είναι σίγουρα σημαντική για ένα κόμμα. Ειδικά για την Αριστερά η ενότητα είναι αξία. Όταν όμως η ενότητα γίνεται ένας κοινός παρονομαστής στασιμότητας και δεν μπορεί να παράγει Πολιτική, πέφτει σε τέλμα. Δεν θέλω να προσβάλω ή να κατηγορήσω κανέναν, απλά πιστεύω ότι αυτό το τέλμα μπορεί να σπάσει μόνο με την πρωτοβουλία να έρθει κάποιος πιο κοντά στον κόσμο. Κάτω απ' αυτή την ανάγκη δημιουργήθηκε το "Μέτωπο αλληλεγγύης και ανατροπής". Δεν ξέρω αν θα πετύχει, δεν ξέρω αν θα μετεξελιχθεί σε κόμμα, αυτό που ξέρω είναι ότι είμαστε ανοιχτοί στον κόσμο. Και ως περιφερειάρχης αυτό θέλω να πετύχω. Θέλω να έρθει μέσω εμού ο λαός στην εξουσία. Όσο "ξύλινο" κι αν ακούγεται αυτό. Η περιφέρεια έχει μεγάλη δύναμη. Υπάρχει μια κοινότητα στην Ισπανία, η Μαριναλέντα. Αξίζει να διαβάσετε γι' αυτήν. Έχουν δημιουργήσει μια τόσο τέλεια αλυσίδα αυτοδιοίκησης εκεί, που ο δήμαρχος λειτουργεί ουσιαστικά ως τροχονόμος του λαού. Αυτό θέλω να κάνω. Είμαι έτοιμος να έρθω αντιμέτωπος με ποινικά αδικήματα, ακόμα και με κρατητήρια, αν χρησιμοποιήσω τα κονδύλια της περιφέρειας για σκοπούς που εγώ θεωρώ πρωταρχικούς, όπως η προσωρινή, έστω, λύση της ανεργίας στους νέους, και κάποιοι έχουν διαφορετική γνώμη. Θα συμβούλευα, επίσης, τους αναγνώστες σας, αν κάποιος έχει σκοπό να ψηφίσει περιφερειάρχη που διατίθεται να ακολουθήσει τις επιταγές του μνημονίου, να κάνει καλύτερα αποχή.
Δεν διάλεξα την οικογένεια από την οποία προέρχομαι, αλλά είμαι περήφανος γι' αυτήν. Κάποτε είχα φτάσει να έχω ενοχές για την καταγωγή και την οικονομική μου κατάσταση. Το θέμα ενός οικογενειακού εργοστασίου στην Τήνο είχε παρουσιαστεί μ' έναν τρόπο μεσημεριανής εκπομπής. Εγώ, όμως, ποτέ δεν δραστηριοποιήθηκα σε επιχειρήσεις, ούτε πολλαπλασίασα τα οικογενειακά χρήματα. Το 1992 μαζί με τον Π. Αυγερινό και τον Π. Λαμπρία ιδρύσαμε το "Ελληνικό Καραβάνι Αλληλεγγύης", μια μη κυβερνητική - μη κερδοσκοπική οργάνωση, για να βοηθήσουμε τους λαούς της υπό διάλυσης τότε Γιουγκοσλαβίας. Σήμερα έχει επεκταθεί μέχρι την Ουγκάντα και την Παλαιστίνη κι αναλαμβάνει οικονομικές υιοθεσίες πολλών παιδιών που έχουν χάσει τον γονιό τους σε πόλεμο ή φυσική καταστροφή. Αυτό μου φέρνει μια ισορροπία».


--






Συνέντευξη Αλέκου Αλαβάνου στην εφημερίδα «Παρασκευή και 13» 
[15/10/2010]
  • Εάν εκλεγείτε, με ποιες  τρεις συγκεκριμένες  αποφάσεις θα παρέμβετε  στο πρόβλημα που  έχει δημιουργηθεί σε πολλές περιοχές της  Αθήνας από τις  «κλειστές» γειτονιές  και τις ομαδοποιήσεις  μεταναστών
    Το ζήτημα αφορά συνολικότερα στην κυβερνητική πολιτική, την πολιτική της ΕΕ και τις λανθασμένες επιλογές που βασίζονται στην καταστολή και αυξάνουν την ξενοφοβία και τον ρατσισμό. Στα πλαίσια της Περιφέρειας ωστόσο είναι δυνατό να δοθεί μια διαφορετική κατεύθυνση με επιλογές όπως:
    Α. Δημιουργία ανοιχτών ξενώνων για τους άστεγους, έλληνες και μετανάστες. Με ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, με υγιεινή, σίτιση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.  
    Β. Ζωντάνεμα της γειτονιάς μέσα από σειρά μέτρων που ξεκινούν από την καθαριότητα και τον φωτισμό, στις παιδικές χαρές, τους βρεφονηπιακούς σταθμούς και φτάνουν στις θέσεις εργασίας και μια διαφορετική αντίληψη για την οικονομία, στραμμένη στις ανάγκες των πολιτών, ντόπιων και μεταναστών, και όχι στα χρέη προς τους κερδοσκόπους και τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Σ’ αυτά τα πλαίσια αδειοδότηση των μικροπωλητών και εξασφάλιση καθορισμένου χώρου λειτουργίας τους, ένα είδος «αγορών της ανατολής» που και θα προσελκύουν κόσμο και θα δώσουν τέλος στις σημερινές ανησυχίες του εμπορικού κόσμου. Υποστήριξη της δυνατότητας για νόμιμη εργασία.
    Γ. Νομική υπηρεσία αλληλεγγύης και υποστήριξης προς όλους τους κατοίκους της Περιφέρειας. Υποστήριξη των μεταναστών και των προσφύγων που αιτούνται άσυλο. Όσοι περισσότεροι πρόσφυγες παίρνουν άσυλο, τόσο περισσότεροι θα έχουν ελευθερία διακίνησης προς τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
  • Τι πρέπει να κάνουν οι πολίτες τον Νοέμβρη. Να ψηφίσουν υπέρ ή κατά του μνημονίου; Να ψηφίσουν πρόσωπα; 
    Οι εκλογές  του Νοέμβρη είναι η πρώτη  εκλογική διαδικασία από τις προηγούμενες εθνικές.. Στην διάρκεια αυτής της χρονιάς ο ελληνικός λαός που κατά πλειοψηφία έφερε στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ και τον Γ. Παπανδρέου επειδή πίστεψε στις υποσχέσεις για το τέλος της λιτότητας, ζεί τον χειρότερο εφιάλτη του. Η χώρα διοικείται από την τρόικα, ΔΝΤ, ΕΕ και ΕΚΤ και η κοινωνία κυριολεκτικά στενάζει από τα πρωτοφανή μέτρα λιτότητας και περιορισμού των εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων. Η κυβέρνηση αυτή εξαπάτησε τον ελληνικό λαό και παρέδωσε το τιμόνι των οικονομικών και πολιτικών επιλογών στην τρόικα ευτελίζοντας κάθε έννοια δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας.
    Στις εκλογές  αυτές πρέπει να εκφραστεί η λαϊκή  αποδοκιμασία για τις κυβερνητικές επιλογές και να απορριφθεί το επιχείρημα του «μονόδρομου». Το μνημόνιο έχει ήδη καταδικαστεί στην συνείδηση της κοινωνικής πλειοψηφίας και γι αυτό σχεδόν όλοι οι υποψήφιοι είναι εναντίον. Εμείς καλούμε τους πολίτες να εκφράσουν όχι απλά την δυσαρέσκεια και τη αντίθεσή τους με το μνημόνιο αλλά και την απαίτηση να φύγουν άμεσα κυβέρνηση και τρόικα και την αποφασιστικότητα να διεκδικήσουμε μαχητικά μια διαφορετική κατεύθυνση με επίκεντρο τις άμεσες ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας, των εργαζόμενων, των ανέργων, των μικρομεσαίων, της νεολαίας…
  • Με τη χώρα υπό τη σκέπη του ΔΝΤ και τον προϋπολογισμό να αναθεωρείται σχεδόν κάθε τρίμηνο τι περιθώρια έχει ένας περιφερειάρχης να παρέμβει σε κυβερνητικές αποφάσεις; Μπορείτε για παράδειγμα να «μπλοκάρετε» ενδεχόμενη ιδιωτικοποίηση δημόσιας περιουσίας εντός των ορίων της δικής σας Περιφέρειας
Το κεντρικό ζήτημα είναι εάν μπορεί να διεκδικηθεί άλλος δρόμος χωρίς την αμφισβήτηση της «νομιμότητας» που απορρέει από το μνημόνιο. Εμείς δηλώνουμε ξεκάθαρα πως στα πλαίσια της περιφέρειας Αττικής θα εφαρμόσουμε το Σύνταγμα και όχι την αντισυνταγματική νομοθεσία της κυβέρνησης Παπανδρέου. Πως για να ανοίξουμε θέσεις εργασίας για τη νεολαία ή για να διαφυλάξουμε τη δημόσια περιουσία είμαστε διατεθειμένοι να αντιπαρατεθούμε με την κυβέρνηση και τις επιλογές του μνημονίου, ως το τέλος. Καλούμε την κοινωνία να παρέμβει στηρίζοντας αυτή την κατεύθυνση,  κάνοντας τη επιλογή της ανατροπής. 















Συνέντευξη του Αλέκου Αλαβάνου στο ΔΡΟΜΟ (9/10/2010)


Που πάει το καράβι του Μετώπου;
Είναι κάτι υπό κατασκευήν ή ιδεολογικό ζήτημα που ζυμώνεται;
Ένα τέτοιο εγχείρημα έχει πολλές διαστάσεις. Είναι, πρώτο, μια ανάλυση της κατάστασης. Το Μέτωπο πρώτο στην Ελλάδα, κι όχι μόνο στην Αριστερά, εντόπισε τη νέα φάση της παγκόσμιας κρίσης, ως κρίσης δημοσιονομικού χρέους και ελλειμμάτων, την Ευρώπη ως κεντρικό θέατρο αυτής της κρίσης και την ιδιαίτερη θέση της Ελλάδας σε αυτήν. Είναι, δεύτερο, μια αντίληψη για ένα υποκείμενο μετασχηματισμού της κοινωνίας με ευρύτερες διαστάσεις από την ιστορική Αριστερά. Όχι σαν μια κουρελού από ρετάλια του παλιού πολιτικού συστήματος που πασχίζουν για επιβίωση μέσα σε μια εποχή που εγκυμονεί άγριες αλλαγές. Αλλά ως μια νέα συνάντηση δυνάμεων πολλαπλής αφετηρίας – αριστερής, κομμουνιστικής, σοσιαλιστικής, οικολογικής, ακόμα και αντιεξουσιαστικής, ή και χωρίς προϋπηρεσία, παρθένων, νεανικών κυρίως δυνάμεων – που εδραιώνεται σε ένα πρόγραμμα ριζοσπαστικής και λαϊκής υπέρβασης της κρίσης. Είναι, τρίτο, συμπύκνωση, όχι αντιγραφή, της αγωνιστικής μνήμης από μεγάλα ενωτικά εγχειρήματα του εργατικού κινήματος σε διάφορα σημεία του χρόνου και του τόπου: από την Ελλάδα, στα μέσα και τα τέλη του 20ού αιώνα, μέχρι τη Λατινική Αμερική του σήμερα. Κι είναι ακόμη μια απόφαση, που πήραμε εν πλήρει συνειδήσει, να πούμε τέρμα στο σημερινό τέλμα της Αριστεράς. Τέρμα. Και φυσικά βρίσκεται σε εξέλιξη.

Πάμε για άλλο πράγμα, τελείωσε ο ΣΥΡΙΖΑ; Τι εχέγγυα υπάρχουν ότι η νέα προσπάθεια θα διαφέρει από τα αρνητικά του ΣΥΡΙΖΑ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τελειώνει όσο υπάρχουν φίλοι του, έστω πληγωμένοι, απογοητευμένοι ή θυμωμένοι, που είχαν πρωταγωνιστήσει και έστησαν αυτή την άνοιξη, αυτό το φαινόμενο της δυναμικής επανεμφάνισης της Αριστεράς στην πολιτική σκηνή, δημιουργώντας ένα ηθικό που είχαμε να το δούμε για δεκαετίες. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως της Βαλτετσίου, μια γελοιογραφία του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, με τις αιώνιες συνεδριάσεις, τις συνεχείς αναζητήσεις κοινών παρανομαστών χωρίς αντίκρισμα στην κοινωνία, τους βυζαντινισμούς, έχει τελειώσει. Πολλά είναι τα εχέγγυα που απαιτούνται από το Μέτωπο για να μείνει έξω από τις φάκες –πολιτικές, οργανωτικές και κυρίως κουλτούρας και αξιών – που συνοδεύουν την Αριστερά σε όλη την ιστορία της, όπως τον τελευταίο χρόνο. Θα υπογραμμίσω ένα, κεντρικό. Να μη φοβάται τη δημοκρατία. Το ίδιο ισχύει και για ένα ΣΥΡΙΖΑ που κάνει την τομή με τον εαυτό του και επιχειρεί, έστω και καθυστερημένα, να γίνει χώρος των μελών του.

Ο Tύπος αναφέρει ότι η κάθοδος δύο ψηφοδελτίων που ακουμπάνε στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει πως με αφορμή τις εκλογές γίνεται ένα «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» στο χώρο της Αριστεράς.

Πάρτε την περιφέρεια Αττικής. Σωστά, αριστερές δυνάμεις, που βρεθήκαμε έξω από τη Γενική Διεύθυνση Αττικής ή στο Ελληνικό χέρι με χέρι και κυρίως καρδιά με καρδιά στηρίζουν διαφορετικούς συνδυασμούς. Δέστε όμως και τους άλλους χώρους. Τρεις υποψήφιοι που προέρχονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, που κανείς δεν παραιτήθηκε οικειοθελώς. Δυνάμεις της Ν.Δ. βρίσκονται σε ψηφοδέλτια προέλευσης ΠΑΣΟΚ. Είναι αυτό δείγμα ενός τοπίου που κλονίζεται, χωρίς βέβαια να αποκλείεται η ανάταξή του, βοηθούντων των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης που έχουν ένα ασύλληπτο πανικό μη τυχόν κι αλλάξει οτιδήποτε σε αυτό το διαχειρίσιμο πολιτικό σκηνικό, από την Ακροδεξιά μέχρι την Αριστερά. Εμείς θέλουμε την ανατροπή του. Αξίζει να κάνουμε το μειονέκτημα πλεονέκτημα. Η αναστάτωση στο χώρο της Αριστεράς να γίνει το κουκούλι που θα ξεπηδήσει η πεταλούδα.
Γιατί το Μέτωπο διαφέρει από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ που θέλει να καταγράψει δυνάμεις;
Θα ήταν η πλήρης αποτυχία μας κάτι τέτοιο. Στην Αριστερά έχει παιχθεί πολλές φορές αυτό το έργο, άλλοτε σε πολυτελείς κι άλλοτε σε φτωχικές αίθουσες. Η καταγραφή δυνάμεων κάποιας ομάδας. Ή ο απεγνωσμένος αγώνας ανάμεσα σε δύο ανταγωνιστικά ψηφοδέλτια για τη μεταξύ τους πρωτιά, όπως κάποτε με το ΚΚΕ και το ΚΚΕεσ ή το ΚΚΕ και τον ΣΥΝ. Συμπλοκή στην αυλή του σπιτιού τη στιγμή που όλο το χωριό καίγεται, τη στιγμή που τα Ορκ πάνε να καταλάβουν τη Μέση Γη. Το Μέτωπο δεν θα είναι στην αυλή. Δεν μας ενδιαφέρει. Είναι ήδη στο χωριό που καίγεται.
Η «Ελεύθερη Αττική»

Ο κόσμος δεν φαίνεται να πιστεύει ότι η κατάκτηση μιας περιφέρειας μπορεί να αποτελέσει αρχή για το ξήλωμα του Μνημονίου. Ποια είναι η γνώμη σας;

Δεν είναι δοσμένος ο χαρακτήρας των περιφερειακών εκλογών στην Αττική. Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση θέλουν να τις κρατήσουν χαμηλά, σαν την κανονική εκλογή ενός νομάρχη, σε μια στιγμή που τα πράγματα μπορούν να γίνουν δύσκολα για το δικομματισμό. Από την άλλη πλευρά, το Μέτωπο, στη συγκέντρωση του Σπόρτιγκ την άνοιξη επέλεξε την Αττική ως το χώρο μιας πολιτικής μάχης, και για την περιφέρεια βέβαια, αλλά και πανελλαδικά. Γιατί; Γιατί εδώ ζει ο μισός σχεδόν πληθυσμός της χώρας. Γιατί δεν έχουμε απλώς δημοκρατικό έλλειμμα, αλλά κατάρρευση της λαϊκής κυριαρχίας με μια κυβέρνηση που κάνει το αντίθετο από αυτά που υποσχέθηκε και με το ΔΝΤ και την Ε.Ε. στο Μαξίμου. Γιατί ο πολίτης που φοβάται, που δεν αντέχει το κόστος μίας ακόμα ημέρας απεργίας, μπορεί να μιλήσει. Υπάρχουν πολλές δυνατότητες για μας. Δυνατότητες όμως που πρέπει να ενεργοποιήσουμε, όχι βεβαιότητες.

Γιατί θα είναι απελευθέρωση η νίκη στην περιφέρεια, πώς θα επεκταθεί σε ολόκληρη τη χώρα; Οι μεγάλοι πολιτικοί οικονομικοί και εθνικοί στόχοι δεν μπορούν να ολοκληρωθούν στα πλαίσια επιμέρους χώρων, γιατί λοιπόν επιμένετε να δίνετε έμφαση στην «Ελεύθερη Αττική»;

Γαλατικό χωριό λοιπόν. Αστερίξ και Οβελίξ. Δεν σας κρύβω την αμαρτία μου. Μου αρέσουν πολύ. Μου αρέσει που περιφρονούν, γελοιοποιούν και συντρίβουν τους Ρωμαίους. Θα ήθελα να μένω σε ένα τέτοιο χωριό. Δεν χρειάζεται όμως να φτάσουμε εκεί. Μια επιτυχία της «Ελεύθερης Αττικής» στις εκλογές δεν θα είναι ένα δημοψήφισμα απλώς, που θα το ξεχνούσαν πιθανά σε λίγο. Θα είναι ένα Συμβάν. Μια περιφερειακή αρχή που δεν θα πολιτικολογεί, αλλά θα εφαρμόζει συγκεκριμένες πολιτικές έξω και ενάντια στη λογική του Μνημονίου. Δεν θα απολύσει. Δεν θα υποταχθεί τις εντολές της τρόικα. Θα ενεργοποιηθεί εκεί που της επιτρέπονται ελάχιστες κινήσεις. Θα βάλει τέλη στις τράπεζες. Η κυβέρνηση φυσικά θα αντιταχθεί. Θα υποστηρίξει τους νόμους της ενάντια στο Σύνταγμα. Από εκεί και πέρα το θέμα θα έχει υπερβεί την Αττική. Θα έχουμε κατάρρευση της λογικής και της δύναμης του μονόδρομου και νέα πολιτική πραγματικότητα.
Στις εκλογές αυτές, όλοι εμφανίζονται αντιμνημονιακοί, Τι σημαίνει και γιατί συμβαίνει αυτό;
Κατ’ αρχάς σημαίνει μια εντυπωσιακή πρόοδο στις δυνατότητες ηγεμονίας του Μετώπου. Θυμηθείτε το φθινόπωρο. Όταν πρωτομπήκαν από συντρόφους που είναι τώρα στο Μέτωπο ως κομβικά τα ζητήματα του αδύναμου κρίκου, του πειράματος, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του χρέους, τι ακούσαμε για απόψεις ΚΚΕ, για διχασμούς, για μεγαλομανίες. Σήμερα αναγκάζονται να επαναλάβουν, κατόπιν εορτής, τη μια μετά την άλλη τις κεντρικές αντιλήψεις του Μετώπου. Όχι μόνο στο χώρο της Αριστεράς, πολύ ευρύτερα. Copy-paste. Έτσι βλέπουμε τους πάντες σήμερα να διακηρύσσουν το όχι στο Μνημόνιο. Δεν αρκεί πια αυτό. Κι εγώ ως ψηφοφόρος, σε περίπτωση που είχα μια σειρά συνδυασμούς, συμπεριλαμβανομένου και του κόμματός μου, που ήταν αντίθετοι στο Μνημόνιο, αλλά θα το εφάρμοζαν στα πλαίσια της κυβερνητικής νομιμότητας, θα έκανα αποχή χωρίς δισταγμό.
Ποια είναι η διαφορά της «Ελεύθερης Αττικής» από τα ψηφοδέλτια Μητρόπουλου και Δημαρά;
Θα ήθελα να τονίσω θετικά μερικά διακριτικά στοιχεία του συνδυασμού μας. Επιμένουμε στην εναλλακτική λύση, με επίκεντρο το θέμα της παραγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους. Επιμένουμε στην κινηματική αντίληψη, για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του δημάρχου της Μαριναλέντα «πρόκειται για μια εξουσία που αναλαμβάνει ο ίδιος ο λαός, προκειμένου να αλλάξει την πραγματικότητα που βιώνει». Επιδιώκουμε την περιφέρεια ως εστία παραγωγής μιας αντι-τρόικα πολιτικής, για να χρησιμοποιήσω πάλι μια φράση του Γκορντίγιο «μια κόντρα εξουσία». Στη διαμόρφωση του ψηφοδελτίου μας βάζουμε κριτήρια τόσο πολιτικής όσο και ήθους. Δεν είναι απολίτικο αυτό. Το έχω ξαναπεί, η εντιμότητα είναι μια επαναστατική αρετή ακόμα κι αν τη συναντάμε σε ένα συντηρητικό πολίτη, ειδικά σ’ αυτή την εποχή του βούρκου που ζούμε.

Μπορούμε να μιλήσουμε για ειδική τακτική του ΠΑΣΟΚ, ώστε μέσα από τα πολλά πασοκικά ψηφοδέλτια να δημιουργηθούν αναχώματα, ώστε η δυσαρέσκεια να μην πάει σε ριζοσπαστικές κατευθύνσεις;

Δύσκολα μπορεί κανείς να αποδώσει όλες τις εξελίξεις μονοδιάστατα, σε ένα κέντρο που σχεδιάζει τα πάντα. Εκ των πραγμάτων όμως, μπορεί να γίνουν έτσι. Το σύστημα ξέρει πολύ καλά ότι δεν έχει να φοβάται τίποτε από συνδυασμούς που δεν έχουν καθόλου θέση. Ή από συνδυασμούς που κάθε μέρα αλλάζουν θέση, σαν να πρόκειται για δελτία της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας. Κι όλα αυτά γίνονται μπροστά στα μάτια μας.
Ο κόσμος έχει συγκεκριμένα προβλήματα. Π.χ., ο κόσμος μπορεί να μην έχει να πληρώσει για τον παιδικό σταθμό και για βιβλία. Ορισμένα συνθήματα-ατάκες ηχούν ή τα χαρακτηρίζουν ως επικοινωνιακά τεχνάσματα. Πώς μπορεί να πειστεί ο απλός κόσμος σήμερα; Έχετε κάνει περιοδείες, μιλήσατε σε συγκεντρώσεις εργαζομένων και απεργών, ποια εικόνα αποκομίσατε;
Δύσκολα πείθεται. Αλλά αξίζει τον κόπο. Έχω συναντήσει νέους που μόλις πετάχτηκαν με κυνισμό και βαρβαρότητα από τη δουλειά τους σε μεγαλοεπιχειρηματίες. Τους έχω μιλήσει για το αυτονόητο σε μας, την κοινή δράση ενάντια στις πολιτικές της τρόικα, για δουλειές. Μου έχουν απαντήσει ότι αυτά είναι ξεπερασμένα, της εποχής μου, φταίει η παγκόσμια κρίση. Θέλει μια αποδόμηση της λογικής του συστήματος από το α μέχρι το ω. Για να πείσεις τον απογοητευμένο να απελευθερωθεί από την ψήφο στο Σγουρό, μερικές φορές χρειάζεται να μιλήσεις για τον Μαρξ, τον Αλιέντε, τον Ρούσβελτ, κάτι που σε άλλες συνθήκες θα θεωρούνταν μεγάλο επικοινωνιακό λάθος. Όμως, ο κόσμος ακούει, φτάνει να μιλήσουμε μαζί του. Γι’ αυτό το σημαντικό σήμερα είναι να τον βρούμε. Δεν φτάνουν τα κλισέ. Είναι αναξιόπιστα. Η παραλυτική για τη σκέψη δύναμη της τηλεόρασης ειδικά είναι μεγάλη. Έχουμε στρατευμένη τηλεόραση στη χώρα μας, F-16 του συστήματος. Με κάθε τρόπο. Με τις ειδήσεις, με τα πρόσωπα που προβάλλει. Με τα πρόσωπα που κατεβάζει η ίδια στις εκλογές. Η τηλεόραση είναι ισχυρότερος αντίπαλος από το δικομματισμό. Σε μερικές περιπτώσεις ακραία εχθρική σε δυνάμεις που αμφισβητούν σε βάθος το σύστημα, όπως το Μέτωπο. Δύο παραδείγματα. Την επομένη της παρουσίασης με συνέντευξη του ψηφοδελτίου «Ελεύθερη Αττική» ζητά το Mega παρουσία στο βραδινό δελτίο, την ακυρώνουν, εμφανίζουν τον Α. Μητρόπουλο. Στην τελευταία «Ανατροπή της Δευτέρας», πάλι στο Mega, γίνεται ακριβώς το ίδιο πράγμα, συμφωνία, ακύρωση, Α. Τσίπρας. Δεν τους φοβόμαστε. Δεν ρίχνουμε νερό στο κρασί μας. Στρατευμένη τηλεόραση, όχι όμως ανίκητη.
Με ποιο αποτέλεσμα θα είστε ευχαριστημένος; Ποια η επόμενη ημέρα για την Αριστερά;
Κατ’ αρχάς δεν είναι μόνο η Ιθάκη. Οδύσσεια είναι το ταξίδι. Έχει σημασία πώς βιώνουμε αυτές τις μέρες, που γίνεται όλη αυτή η αναγκαία δικτύωση. Γι’ αυτό ξεκινήσαμε συμβολικά την καμπάνια με το Ταξίδι στα Κύθηρα. Παρέμβαση βάθους στην κοινωνία, χρέος, πόνος μπροστά στον πόνο που συναντάμε, αλλά την ίδια στιγμή και αίσθηση εκδρομής. Και αλληλεγγύη και συλλογικότητα και δημοκρατία και δράση, αλλά ο θεμέλιος λίθος είναι η εμπιστοσύνη. ΄Ο,τι κτίζεται χωρίς εμπιστοσύνη, και στην Αριστερά, καταρρέει. Για το στόχο μας, παρότι πολλοί σύντροφοι μου έχουν κάνει ήδη κριτική, θα επιμείνω. Για μένα προσωπικά καλό αποτέλεσμα είναι να μπούμε στον δεύτερο γύρο. Αν δεν γίνει αυτό, το ίδιο θα πω ως προσωπική μου γνώμη το βράδυ της 7ης Νοέμβρη — ελπίζω να μη χρειασθεί. Πολλές δυσκολίες έχουμε να ξεπεράσουμε. Η πρώτη και κύρια όμως είναι η έλλειψη οικονομικών πόρων. Στηριζόμαστε σχεδόν απόλυτα στην Οικονομική Εξόρμηση, σε μια εποχή μάλιστα που για πολλούς είναι δύσκολο να βάλουν κατά μέρος έστω και 5 ευρώ.
Η Αριστερά οφείλει να ανατρέπει
Πολύς κόσμος της Αριστεράς είναι πληγωμένος και δεν έχει καταλάβει πώς και γιατί η Αριστερά έχει βρεθεί σε αυτήν την κατάσταση. Θα συμφωνείτε ότι το φετινό καλοκαίρι ήταν από τα χειρότερα των τελευταίων χρόνων για τους αριστερούς ανθρώπους. Ζητούν μια λογική εξήγηση ιδιαίτερα από ένα πρόσωπο που ήταν και είναι ηγετική φυσιογνωμία του χώρου.
Ναι, πολλοί είναι πληγωμένοι. Το τραύμα όμως δεν θεραπεύεται με μια λογική εξήγηση. Το τραύμα θεραπεύεται μέσα από τις αυθεντικές ανθρώπινες σχέσεις. Σχέσεις που δεν προσδιορίζονται από το ρόλο που έχει ο καθένας, ηγετικό ή άλλο, αλλά από την έγνοια , την κατανόηση που έχει ο ένας για τον άλλο. Μέσα στη μεγάλη οικογένεια της Αριστεράς. Αυτό για μένα είναι το πρώτο μέλημα για το Μέτωπο. Όταν θεραπευθεί το τραύμα, τότε θα έρθει η λογική εξήγηση. Κι ακόμη, την απάντηση για το χθες δεν θα τη βρούμε στο ίδιο το χθες. Θα τη βρούμε μέσα στο σήμερα. Μέσα από την πράξη θα λυθούν άλυτα προβλήματα στο μυαλό μας.
Είναι ο Αλαβάνος μέρος του προβλήματος της κατάστασης της Αριστεράς και ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ; Ποια τα σημεία τομής του Αλαβάνου με τον ΣΥΝ και τι πιστεύετε για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ από δω και πέρα;
Κανένας στην Αριστερά, άτομο ή συλλογικότητα, δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν είναι μέρος του προβλήματος, πολύ περισσότερο όταν έχει βρεθεί σε κάποια ηγετική θέση. Το ζητούμενο, όμως, είναι τι στάση έχει όταν διαπιστώνει το πρόβλημα. Αναπαράγει την ίδια προβληματική κατάσταση, προσαρμόζεται και υποκρίνεται ότι όλα βαίνουν καλώς, στρογγυλοκάθεται στις δάφνες του και απολαμβάνει το θυμιατό ή προχωράει έστω κι αν αυτή η τόλμη σημαίνει διακινδύνευση, σημαίνει ότι κάποιοι καλοί σύντροφοι πληγώνονται, σημαίνει ότι αναλαμβάνει και την ευθύνη και το τίμημα; Η Αριστερά, αν θέλει να είναι ανατρεπτική δύναμη, πρέπει να ανατρέπει ό,τι καθηλωμένο, παραλυτικό έχει στον εαυτό της. Αυτό επιχειρούμε με το Μέτωπο. Έστω και καθυστερημένα.
Από πολλούς υπάρχει η ένσταση ότι το Μέτωπο είναι one man show. Πώς βιώθηκε η περσινή χρονιά, πως νιώσατε σαν απλό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς καμιά από τις προηγούμενες ιδιότητες; Ήταν εύκολο, δύσκολο, είχε στοιχεία «κάθαρσης» και επανεξέτασης ζητημάτων, είχε και αυτοκριτικό χαρακτήρα; Πότε νιώθετε μεγαλύτερη μοναξιά, τώρα ή τότε που συμμετείχατε σε όργανα και παίζατε, από υπεύθυνες θέσεις, ηγετικό ρόλο;
Η αδυσώπητη μοναξιά είναι η ηγετική θέση, όταν οι ανθρώπινες σχέσεις γίνονται επιφανειακές, ωραιοποιημένες, ωφελιμιστικές, υποκριτικές και άκαμπτες. Οι άνθρωποι που βρίσκονται σε ηγετικές θέσεις συχνά καταλαμβάνονται από το αίσθημα του θριάμβου. Ο θρίαμβος είναι καταστροφή. Το λέει και ο Αισχύλος. Αντίθετα, η μοναξιά όταν είσαι πάλι μέσα στον κόσμο, η δυνατότητα να διερευνήσεις πάλι τις αβέβαιες ανθρώπινες σχέσεις, μπορεί να φέρει την κάθαρση, κι ακόμα περισσότερο την εξέλιξη.
Περιφέρεια ως θεσμός ανατρεπτικός και όχι υπαλληλικός
Την άνοιξη αγώνες, τώρα εκλογές. Τι αλλάζει στον τρόπο απεύθυνσης, στον τονισμό, στην τακτική;
O αγώνας των εργαζομένων, των ανέργων, της νεολαίας έχει κεντρικό ρόλο στην αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων. Ο αγώνας όμως είναι πολύμορφος. Απεργίες, τοπικές εκλογές, ακτιβισμοί, διαδίκτυο. Μπορούμε να πούμε ότι η κατάκτηση ενός θεσμού όπως η Περιφέρεια Αττικής από δυνάμεις όπως η «Ελεύθερη Αττική» μπορεί να είναι ένα ποιοτικά νέο στοιχείο. Η Αριστερά σωστά εξέφρασε μια αυστηρή κριτική στον Καλλικράτη. Δεν εντόπισε όμως τις μεγάλες δυνατότητες που δίνει. Θα υπάρχει μια τοπική κυβέρνηση που θα εκφράζει την πλειοψηφία του λαού της μισής Ελλάδας. Η πρώτη περιφερειακή Αρχή της Αττικής θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το θεσμό, αν θα είναι υπαλληλικός σύμφωνα με τον Καλλικράτη ή ανατρεπτικός σύμφωνα με την «Ελεύθερη Αττική». Ας το δούμε πρακτικά αυτό. Με βάση τον Καλλικράτη, η περιφερειακή αυτοδιοίκηση δεν έχει αυτόνομες δραστηριότητες στην απασχόληση. Το πρώτο πρόβλημα των νέων στην Αττική είναι η δουλειά. Αν μια περιφερειακή διοίκηση υπερβεί τις αρμοδιότητες του Καλλικράτη κι αν χρησιμοποιήσει χρήματα γι’ αυτό, θα έχει όχι μόνο διοικητικές κυρώσεις αλλά και ποινικές. Εμείς για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων είμαστε έτοιμοι να πάμε φυλακή. Πιστεύουμε, όμως, ότι κανείς δεν θα μπορέσει να μας συλλάβει. Θα είμαστε χαμένοι σε ένα ποτάμι λαού που είναι αποφασισμένος να υπερασπισθεί το δικαίωμά του στη εργασία.
Από την άνοιξη έχει αλλάξει το κλίμα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Ποια η συμβολή της Ελλάδας στα κινήματα αυτά; Η Ελλάδα, όμως, τελικά δεν έγινε ο καταλύτης. Προς τα πού πάει η κατάσταση;
Ήμουν στη συγκέντρωση της ΑΔΕΔΥ την Πέμπτη. Από πλευράς συμμετοχής θλίψη. Στο Μαξίμου μπορεί να τρίβουν τα χέρια τους. Ηττημένοι οι φορτηγατζήδες. Ηττημένοι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Ηττημένη η νεολαία. Ηττημένοι οι μαγαζάτορες. Μια κυβέρνηση που δημιουργεί στο λαό το σύνδρομο της ήττας είναι καταδικασμένη, κι όχι μόνο από την ιστορία. Είναι πολύ ενδιαφέρον το προηγούμενο της Ισλανδίας για τη δίωξη του πρώην πρωθυπουργού της όχι για ποινικά, αλλά για πολιτικά αδικήματα, μέσα από την τυπική κατηγορία της «αμέλειας». Ας το πάρει υπόψη η κυβέρνηση Παπανδρέου ότι σε περίπτωση καταστροφής της χώρας υπάρχουν πολιτικές ευθύνες που ούτε η τυφλή δικαιοσύνη δεν συγχωρεί.
Από το περασμένο φθινόπωρο που τέθηκε το θέμα του Συμφώνου Σταθερότητας, μέχρι τώρα, η πορεία των πραγμάτων ήταν μια σκλήρυνση εφ’ όλης της ύλης. Γιατί βυθίζουν την Ευρώπη στην ύφεση, δεν παίρνουν υπόψη τους τα προβλήματα που δημιουργεί η πολιτική τους; Υπάρχουν αντιθέσεις στην Ευρώπη σε σχέση με τη Γερμανία κ.λπ.;
Αυτές τις μέρες το ευρώ ανεβαίνει σε σχέση με το δολάριο. Την ίδια στιγμή η ιρλανδική οικονομία, δύο χρόνια αφότου εφάρμοσε τη συνταγή του Συμφώνου Σταθερότητας, καταρρέει.
Η καπιταλιστική Ευρώπη στην πραγματικότητα παραπαίει. Η Ελλάδα είναι ο χώρος του πιο διεστραμμένου πειράματος. Ο πιο αδύναμος κρίκος. Ας συμβάλλουμε να σπάσει η αλυσίδα που έχει δέσει όλους τους λαούς της Ευρώπης.


-------------------------------------------------------------------------------------------

Συνέντευξη  Α. Αλαβάνου

Στην εφημρίδα  ''ΚΟΣΜΟΣ του ΕΠΕΝΔΥΤΗ   9/10/2010
  1. Τρία ψηφοδέλτια που ομνύουν κατά του μνημονίου και απευθύνονται περίπου στο ίδιο εκλογικό ακροατήριο μεταξύ αριστεράς και ΠΑΣΟΚ. Τι διακρίνει το δικό σας ψηφοδέλτιο από τα άλλα δύο;

    Το μνημόνιο έχει καταδικαστεί στην συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Αυτό είναι γνωστό και αποδεκτό απ’ όλους και ως εκ τούτου άμεσα ή έμμεσα όλοι τελευταία ομνύουν κατά του μνημονίου.
    Η λεκτική καταδίκη του μνημονίου δεν αρκεί. Αυτό λοιπόν που μας διακρίνει, μεταξύ άλλων,   είναι η προβολή μιας σαφούς, ριζοσπαστικής και ρεαλιστικής εναλλακτικής λύσης απέναντι στον «μονόδρομο» της κυβέρνησης και της τρόικας.
    Η πρότασή μας  βασίζεται σε 4 συν 1 σημεία:
  1. Αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους με όρους υπέρ του λαϊκού συμφέροντος.  Το χρέος αυτό δεν είναι του λαού και δεν πρέπει να πληρώσει! Χρειάζεται να τεθούν άμεσα σε αναλυτικό έλεγχο όλα τα δάνεια με πλήρη διαφάνεια ώστε να αποδειχθεί με ποια κριτήρια, όρους και σκοπούς έγιναν και αν νομιμοποιούνται με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας. Στόχος η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους των δανείων αυτών και η ριζική αλλαγή των όρων αποπληρωμής του υπολοίπου.
  2. Η συμμετοχή της χώρας στην ΟΝΕ και το Ευρώ δεν μπορεί να θεωρείται αδιαπραγμάτευτη. Αδιαπραγμάτευτο είναι μόνο το συμφέρον του ελληνικού λαού. Απ’ αυτή την σκοπιά τα περιθώρια άσκησης πολιτικής πίεσης και διεκδίκησης είναι άλλης διάστασης από την απόλυτη ευθυγράμμιση της κυβέρνησης Παπανδρέου. Πρώτο βήμα η άρνηση εφαρμογής του Συμφώνου Σταθερότητας και η απαίτηση για την κατάργησή του.
  3. Πλήρης απόρριψη κάθε επιλογής που εντάσσεται στη νεοφιλελεύθερη στρατηγική. Αναζωογόνηση της οικονομίας μέσω της ανοικοδόμησης του κοινωνικού κράτους.
  4. Υπεράσπιση της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας. Η κυβέρνηση που εξαπάτησε τον λαό υποσχόμενη τα εντελώς αντίθετα απ’ αυτά που υλοποιεί καθώς και η τρόικα που εφαρμόζει πολιτικές μέσω του μνημονίου πρέπει να φύγουν!
  5. Εμπιστοσύνη και ενθάρρυνση στην δυνατότητα της κοινωνικής παρέμβασης. Εργαζόμενοι, άνεργοι, μικρομεσαίοι, αγρότες, νεολαία, γυναίκες, φτωχοί και αποκλεισμένοι μπορούν με την παρέμβασή τους να καθορίσουν την κατεύθυνση και το βάθος της εναλλακτικής πορείας.
  6. Θέτετε υποψηφιότητα στο πλαίσιο ενός θεσμού που δεν πιστεύετε. Τι υπόσχεστε στους πολίτες;
    Ούτε ένα ευρώ από φόρους στην περιφέρεια στους  κερδοσκόπους δανειστές. Δημιουργία θέσεων εργασίας με έμφαση στη νεολαία και στήριξη των ανέργων. Καμιά  απόλυση στις υπηρεσίες της Περιφέρειας Αττικής . Κοινωνικές υπηρεσίες, από το νήπιο μέχρι την τρίτη ηλικία. Οικολογική και περιβαλλοντική αντίληψη στην διευθέτηση των ελεύθερων χώρων της περιφέρειας με μοχλό τις ανάγκες και απαιτήσεις των κατοίκων και όχι τα κέρδη των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών. Αναβίωση της οικονομικής και εμπορικής δραστηριότητας. Υπεράσπιση των κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των πολιτών.
    3.Το «Μέτωπο» επέλεξε να είναι η πρώτη του πολιτική δοκιμασία, οι αυτοδιοικητικές εκλογές. Ποιό είναι το επόμενο βήμα και πως αυτό μπορεί να επηρεαστεί από το εκλογικό αποτέλεσμα;
    Η ενίσχυση της αριστεράς, ο βαθμός στήριξης της δικής μας εναλλακτικής πρότασης θα κρίνουν τα επόμενα βήματα για την συγκρότηση ενός πραγματικά μαζικού μετώπου αλληλεγγύης και ανατροπής, που μπορεί να είναι κεντρικό στοιχείο ενός νέου πολιτικού χάρτη στη χώρα. 
    4. Πιστεύετε ότι αυτές οι εκλογές μπορεί να αποτελέσουν την απαρχή ευρύτερων πολιτικών εξελίξεων; Και ποιο αποτέλεσμα θα ήταν αυτό που θα οδηγούσε σε αλλαγή πολιτικού σκηνικού;
    Το πολιτικό σύστημα στην χώρα μας βρίσκεται σε βαθιά κρίση. Ο κόσμος δεν εμπιστεύεται τα δύο κόμματα – ΠΑΣΟΚ και ΝΔ - που εναλλάχτηκαν στην εξουσία υλοποιώντας την ίδια κατ’ ουσία νεοφιλελεύθερη πολιτική τα τελευταία 25 χρόνια και έφεραν τον ελληνικό λαό στην δεινή θέση που βρίσκεται σήμερα. Για την Αριστερά είναι η στιγμή να αναλάβει την ευθύνη της ιστορικής πρόκλησης προτείνοντας έναν διαφορετικό δρόμο με επίκεντρο την δημοκρατία, την αλληλεγγύη, την κοινωνική δικαιοσύνη, αναζωογονώντας έτσι την ουσία και το περιεχόμενο της σοσιαλιστικής προοπτικής στον 21ο αιώνα. Με εμπιστοσύνη στην κοινωνική δράση και παρέμβαση, με μαζικό πλειοψηφικό χαρακτήρα, με τόλμη και θάρρος για την υπέρβαση της σημερινής τραγικής κατάστασης.
    5.Τι θα προτείνετε στον δεύτερο γύρο, στο βαθμό που δεν θα συμμετέχετε εσείς;
    Θα δώσουμε με όλες μας τις δυνάμεις τη μάχη για να μπούμε στο δεύτερο γύρο. Στο ενδεχόμενο να μη τα καταφέρουμε, θα αποφασίσει η συνέλευση του Μετώπου δημοκρατικά. Ελπίζω να μη χρειασθεί αυτό.  







...........................................................................................................

Στα κτήρια της περιφέρειας Αττικής θα είναι απαγορευμένη η είσοδος της τρόικα και των ανθρώπων της

Την Πέμπτη, 9 Σεπτεμβρίου 2010, στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΕΣΗΕΑ, το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής έδωσε συνέντευξη Τύπου, στην οποία ανακοινώθηκε η κάθοδος του Μετώπου για μια Ελεύθερη Αττική στις εκλογές για την περιφέρεια Αττικής.
Ακουλουθεί η ομιλία του Αλέκου Αλαβάνου προς τους εκπροσώπους του Τύπου:
"Πριν ένα σχεδόν χρόνο είχαμε κοινοβουλευτικές εκλογές.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου εφάρμοσε το αντίθετο ακριβώς πρόγραμμα από αυτό που είχε παρουσιάσει. Διέλυσε το κοινωνικό κράτος. Παρέλυσε την οικονομική δραστηριότητα. Κατέλυσε τη λαϊκή κυριαρχία. Παρέδωσε την εξουσία στους ξένους, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές δίνουν μια μοναδική ευκαιρία στον ελληνικό λαό να τοποθετηθεί ενάντια στο μνημόνιο και σε μια κυβέρνηση που πρέπει να φύγει το συντομότερο δυνατό, για το κοινωνικό κράτος και την ανάπτυξη.
Αυτό ισχύει πρώτα από όλα στην περιφέρεια Αττικής, όπου ζει σχεδόν η μισή Ελλάδα. Για αυτό ακριβώς η δύναμη που μας οδήγησε στο νήμα για το μνημόνιο, η ΝΔ, και η δύναμη που έφερε το μνημόνιο, το ΠΑΣΟΚ, προσπαθούν με την επιλογή των υποψηφίων και με κάθε τρόπο να ακυρώσουν τον πολιτικό χαρακτήρα.
Με αυτό το σκεπτικό, που έχει διατυπώσει εδώ και πολλούς μήνες, το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής ανακοινώνει σήμερα την πρωτοβουλία για μετωπικό ψηφοδέλτιο στην Αττική.
Το θεωρούμε χρέος μας.
Γνωρίζουμε ότι το περιβάλλον των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι νοσηρό και τοξικό από προσωπικές φιλοδοξίες και συνεχή κομματικά κόλπα.
Δεν μας ενδιαφέρουν τα αξιώματα της περιφερειακής αρχής. Καθόλου. Μας ενδιαφέρει η ενεργοποίηση της κοινωνίας κατά τη διάρκεια της εκλογικής μάχης παράλληλα με τους καθημερινούς αγώνες, η απόφασή της τη μέρα των εκλογών, η αξιοποίηση της περιφέρειας για να επανεμφανισθεί η ελπίδα στη χώρα. Εκεί θα έχει δικαιωθεί και ολοκληρωθεί το έργο μας.Επιδιώκουμε την αποφασιστική καταδίκη του Μνημονίου και των πολιτικών δυνάμεων που μας οδήγησαν εδώ. Το κέντρο βάρους όμως είναι αλλού. Στην παρουσίαση και τη στήριξη της εναλλακτικής λύσης.
Η εναλλακτική λύση είναι ριζοσπαστική, αλλά απλή και υλοποιήσιμη. Περιλαμβάνει ένα σύνολο κατευθύνσεων που κατά καιρούς καθεμία από αυτές έχει ληφθεί από διάφορες χώρες.
Αναδιάρθρωση του διεθνούς χρέους με εξάλειψη σημαντικού μέρους του.
Διαπραγμάτευση με την Ευρωπαϊκή Ένωση για τους ελάχιστους όρους που κάνουν ανεκτή την παραμονή στο ευρώ.
Δημοσιονομική αποκατάσταση όχι στη βάση της εξαθλίωσης των εργαζομένων, αλλά με στοχευμένες παρεμβάσεις σε αντιπαραγωγικούς τομείς.
Αναγέννηση του κοινωνικού κράτους και μέσω αυτής ανάταξη της παγωμένης οικονομικής δραστηριότητας και των δημοσίων εσόδων.
Ισχυρό δίκτυο δημοσίων τραπεζών και επιχειρήσεων, όχι μόνο κερδοφόρων, αλλά και εργαλείων για την ανάπτυξη.
Αλλαγή του οικονομικού προτύπου με επίκεντρο την αξιοποίηση της δημιουργικής δύναμης της νεολαίας, μέσω της παιδείας, της τεχνολογίας, συλλογικών μορφών παραγωγικής δραστηριότητας.
Ο νόμος Καλλικράτη είναι το Μνημόνιο στην Αυτοδιοίκηση.
Δεν θέλουμε μια περιφέρεια που θα προσφέρει συσσίτια σε πολλές χιλιάδες φτωχούς. Θέλουμε μια Αττική χωρίς φτωχούς.
Δεν θέλουμε αυτοδιοικητική αστυνομία για την αυξανόμενη παραβατικότητα μιας νέας γενιάς χωρίς αύριο. Θέλουμε τους νέους με αισιοδοξία στην αίθουσα παραδόσεων και στον τόπο δουλειάς.
Δεν θέλουμε ένα οδικό δίκτυο για τα νεκροταφεία μαγαζιών. Θέλουμε δρόμους και λεωφόρους που να σφύζουν από ζωή και δραστηριότητες.
Χωρίς ριζική αλλαγή του οικονομικού πλαισίου του μνημονίου οι περιφερειακοί θεσμοί θα βυθισθούν στο χρέος, θα εξελιχθούν σε εστίες νέων επιβαρύνσεων για τους πολίτες, θα γίνουν εστίες διάψευσης, ασυνέπειας και παρακμής.
Μόνο σε ένα εντελώς διαφορετικό οικονομικό πλαίσιο οι αυτοδιοικητικοί θεσμοί θα μπορούσαν να γίνουν κινητήρας οικολογικής προστασίας, κοινωνικής παρέμβασης, τομής σε κεντρικά προβλήματα όπως η διαχείριση των απορριμμάτων, οι συγκοινωνίες, πολιτιστικής άνθισης.
Για αυτό ακριβώς ο πολιτικός χαρακτήρας των εκλογών δεν σκιάζει την αυτοδιοικητική τους σημασία αλλά είναι η πρώτη και κεντρική προϋπόθεση για την ανάδειξή της.
Στόχος μας είναι η πρότασή μας να είναι πλειοψηφική. Γνωρίζουμε φυσικά τις δυσκολίες που φαίνονται ανυπέρβλητες και το εξαιρετικά αδύναμο σημείο αφετηρίας.
Η ενωμένη αριστερά των ημερών του άρθρου 16, πριν λίγο μόλις καιρό, είχε ανοίξει τα φτερά της, είχε αναδειχθεί ελπίδα της κοινωνίας, συνομιλητής και φίλος της νέας γενιάς. Σήμερα είναι κατακερματισμένη, αναξιόπιστη, αδιάφορη για τη νεολαία, ασήμαντη.
Προσωπικά θέλω να εξάρω τις προσπάθειες του Μανώλη Γλέζου και του Παναγιώτη Λαφαζάνη σε αυτή τη ιδιότυπη στιγμή που είναι δύση και ανατολή μαζί.
Όλα αυτά όμως είναι και βασικοί λόγοι που παίρνουμε αυτή την πρωτοβουλία.
Για μας η αριστερά δεν είναι η δύναμη που θα τρέξει να συντηρήσει την αναχρονιστική πολιτική σκηνή που κυριαρχείται από τον δικομματισμό και παραχωρεί και ένα εισιτήριο εξώστη και στην ίδια.
Για μας η αριστερά είναι η δύναμη που με τόλμη, με διακινδύνευση, με πάθος, με φαντασία, με όραμα πρωταγωνιστεί στην πλήρη αλλαγή του πολιτικού χάρτη, και πρώτα του εαυτού της.
Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με τη συμμετοχή της κοινωνίας. Και οι περιφερειακές εκλογές στην Αττική, τη μισή σχεδόν Ελλάδα, είναι μια μεγάλη δυνατότητα.

Καλωσορίζουμε τις φίλες και τους φίλους μας από τον σοσιαλιστικό χώρο. Είναι τιμή για μας η κοινή πλέον δράση.
Έχουν περάσει μάλιστα μια δοκιμασία που δεν έχουμε περάσει εμείς από την αριστερά. Βγαίνουν μέσα από χρόνια παραμονής σε ένα κυβερνητικό χώρο αλώβητοι και ακέραιοι, χωρίς εμπλοκές σε γκρίζες μέρες, γκρίζα υπουργεία και γκρίζες διαχειρίσεις, χωρίς συμμετοχές σε δικαστικές ή άλλες περιπέτειες, χωρίς έκθεση σε στήριξη αντικοινωνικών μέτρων, με αντιστάσεις και λαϊκότητα.
Εκφράζουν αυτό το μεγάλο μέρος των οπαδών του ΠΑΣΟΚ που πίστευσαν και πιστεύουν στην Λαϊκή Κυριαρχία, την Εθνική Ανεξαρτησία, την Κοινωνική Απελευθέρωση.
Το Μέτωπο είναι πλέον πραγματικότητα.
Στον εξαιρετικά δύσκολο, αλλά όχι ανέφικτο κεντρικό μας στόχο, στην περίπτωση ανάδειξης του εγχειρήματός μας στην περιφερειακή αρχή της Αττικής, τρεις θα είναι οι άμεσες κατεπείγουσες προτεραιότητες στις οποίες θα κατευθυνθούν και τα μεγαλύτερα κονδύλια στη διάθεσή μας:
- Θέσεις εργασίας.
- Κοινωνικές υπηρεσίες, από το νήπιο μέχρι την τρίτη ηλικία. - Αναβίωση της οικονομικής και εμπορικής δραστηριότητας.
Στις υπηρεσίες της Περιφέρειας Αττικής δεν πρόκειται να γίνει ούτε μια απόλυση.
Στα κτήρια της περιφέρειας Αττικής θα είναι απαγορευμένη η είσοδος της τρόικα και των ανθρώπων της.
Στις δράσεις της περιφέρειας Αττικής θα εφαρμόζεται το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας και όχι η αντισυνταγματική νομοθεσία της κυβέρνησης Παπανδρέου. Θα υπερασπισθούμε τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα των πολιτών. Με κάθε αγώνα, έτοιμοι για κάθε συνέπεια και κάθε τίμημα.
Ελεύθερη Αττική.
Ελεύθερη από το Μνημόνιο, τα τελεσίγραφα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Ελεύθερη από τις πρόσθετες αντεργατικές πολιτικές, το τέλος του εμποράκου, τη νεολαία σε αδιέξοδο, την παρακμή των υποδομών, τη μικρή και μεγάλη εγκληματικότητα που φέρνει η εξαθλίωση, τις νύκτες πορνείας.
Στις 15 Νοέμβρη, απέναντι στην κεντρική κυβέρνηση της κατεδάφισης του Κοινωνικού Κράτους μπορεί να αντιπαρατάσσεται η κυβέρνηση της Αττικής, της μισής Ελλάδας, για την Αναγέννηση του Κοινωνικού Κράτους.

Η Ελεύθερη Αττική είναι το πρώτο, αποφασιστικό βήμα για την Ελεύθερη Ελλάδα.
Είναι όνειρο σε σχέση με τις μέρες απαισιοδοξίας, παραίτησης, πίκρας, κακομοιριάς, απόγνωσης, θυμού ή κυνισμού που όλοι βιώνουμε.
Δεν είναι όνειρο σε σχέση με το εφικτό της πραγματοποίησής του.Όλους αυτούς τους μήνες, με την ελληνική περιπέτεια πάνω στη σκηνή της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, επιχειρούν να πείσουν τους λαούς ότι πια κυβερνούν οι τοκογλύφοι των παγκόσμιων αγορών και οι πειρατές των τραπεζικών συγκροτημάτων. Ότι ο λαός δεν υπάρχει, δεν έχει λόγο, δεν έχει ψυχή.
Έφτασε η στιγμή να δώσουμε την απάντησή μας. Η κοινωνία της εργασίας υπάρχει. Έχει λόγο. Έχει ψυχή. Και είναι αυτή που θα καθορίσει με τους αγώνες και με την ψήφο της την πορεία των πραγμάτων.
Με τον συμβολικό ρόλο που έχει σήμερα η Ελλάδα, η ήττα του μνημονίου, η νίκη του Κοινωνικού Κράτους στη μισή Ελλάδα είναι μήνυμα με διεθνείς αποδέκτες και επιδράσεις.
Πρόκειται για μια φιλόδοξη αλλά δύσκολη πορεία.
Δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς την πρωταγωνιστική παρουσία της νέας γενιάς. Όχι συμμετέχοντας. Αλλά συνδιαμορφώνοντας.
Οι νέες και οι νέοι που βιώνουν το αποκορύφωμα της εξουσιαστικής βίας του παγκόσμιου καπιταλισμού πάνω τους, πάνω στη νέα γενιά της χώρας όπου γίνεται το διεστραμμένο πείραμα. Που αντιστέκονται. Που φοβούνται. Που παραιτούνται. Που τα χάνουν.
Οι νέες και οι νέοι που δεν βρίσκουν δουλειά. Που εξευτελίζονται αναζητώντας την. Που βλέπουν να παραβιάζεται κάθε δικαίωμά τους. Που σπουδάζουν χωρίς να ξέρουν τον λόγο. Που ονειρεύονται να φύγουν, να αφήσουν την Ελλάδα πίσω τους. Που έχουν φέρει απέξω τα μεταπτυχιακά και ψάχνουν για χειρωνακτική εργασία, μια χαμένη ζωή. Που σαρανταρίζουν και ζουν με τους γονείς τους. Που μπροστά τους είναι μια δεκαετία χωρίς προοπτική.
Έχουμε τη δύναμη της ανατροπής.
Θα την χρησιμοποιήσουμε. Μαζί!".