ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΑΛ. ΑΛΑΒΑΝΟΥ ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ
ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ «ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ»
ΣΤΟ ΚΑΜΜΕΝΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΟ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΑΙ ΑΡΣΑΚΗ
«Μας ρωτούν : Καλείτε τη νεολαία σε εξέγερση; Τους απαντάμε :Ναι»
Ο Αλέκος Αλαβάνος έκλεισε την προεκλογική καμπάνια της «Ελεύθερης Αττικής» μιλώντας αποκλειστικά για τις νέες και τους νέους:
«Αν οι παλιότεροι έχουν δέκα λόγους να ανατρέψουν κυβέρνηση και τρόικα οι νέοι έχουν χίλιους.
Γιατί ΔΝΤ και Ε.Ε. επιχειρούν να τους επιβάλουν ένα θαυμαστό καινούργιο κόσμο χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλιση, χωρίς αξιοπρεπείς αμοιβές ή και χωρίς δουλειές και τελικώς χωρίς φωνή. Ένα κόσμο βουβών, που θα στερεί από τους νέους την ίδια τους τη νεανική, ανήσυχη, δημιουργική και πρωτοπόρα φύση.
Η πολιτική της τρόικας δεν είναι από την άποψη αυτή παρά μια συνταγή ηθικού και σωματικού ευνουχισμού των νέων.
Τα πρώτα δείγματα αυτού του κόσμου τα βλέπουμε ήδη. Με την ανεργία ειδικά στους νέους. Την περικοπή των μισθών ειδικά στους νέους. Την κατάργηση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων ειδικά στους νέους. Την προπαγάνδα που απευθύνεται ειδικά στους νέους για να πείσει ότι η σιωπή είναι πιο αποτελεσματική από τη διαμαρτυρία, η ουρά στον ΟΑΕΔ πιο χρήσιμη από τη διαδήλωση.
Να γλείφεις την εξουσία είναι πιο χρήσιμο από το να τη δαγκώνεις;
Ε, εμείς λέμε δαγκώστε τους.
Τώρα, πριν σας καθίσουν στις καρέκλες
Εμείς δεν θέλουμε τη νεολαία κομματικό οπαδό. Θέλουμε μια νεολαία που να κρίνει, να επικρίνει, να αγανακτεί, να διαμαρτύρεται και να αντιστέκεται με νύχια και με δόντια όταν επιχειρούν να περάσουν χειροπέδες στα χέρια και στην ψυχή της.
Να κάνει επί του πεζοδρομίου φύλλο φτερό όλους τους νόμους και τους παιδονόμους που τη στέλνουν στα κάτεργα της ανεργίας και της κακοπληρωμένης ανασφάλιστης εργασίας και της στερούν το δικαίωμα στη μόρφωση και την προορίζουν για τη μεγάλη δεξαμενή ψυχών μιας φτηνής εργατικής στρατιάς.
Μας ρωτούν :Καλείτε τη νεολαία σε εξέγερση;
Τους απαντάμε : Ναι!
Μας ξαναρωτούν : Άρα θέλετε να ασκήσετε βία;
Και τους απαντάμε: Το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής υπήρξε όχι πομπός, αλλά δέκτης της βίας σε αυτή τη σύντομη εκλογική περίοδο, είτε στον Άγιο Παντελεήμονα είτε εδώ στο καμένο εκλογικό μας κέντρο, το καράβι μας.
Δεν συμφωνούμε όμως, καταγγέλλουμε και καταδικάζουμε απόλυτα την εξουσία που με την σκοπιμότητα, την ηλιθιότητα και τη βία της πιέζει τους νέους να μη γίνουν πολίτες, να γίνουν η αγέλη της αποχής. Τους εξαναγκάζουν να γίνουν εισαγγελείς κάθε ομάδας εργαζομένων που ξεσηκώνονται, είτε των εργαζόμενων στον ΟΣΕ είτε των νοσηλευτών και των γιατρών των νοσοκομείων, είτε των δασοπυροσβεστών. Τους αντιμετωπίζουν ως αδρανές υλικό για την κατασκευή πειθήνιου υπηρετικού προσωπικού οδηγώντας τους σε καταστροφικές ή αυτοκαταστροφικές αντιδράσεις.
Και μετά είναι η εξουσία, όπως το βιώνουμε αυτές τις μέρες, που εκμεταλλεύεται ασύστολα αυτές τις ανορθόδοξες αντιδράσεις, τις φτάνει στην υπερβολή, τις κάνει μοναδικό θέμα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ώστε να σπείρει τον τρόμο και να αναβάλλει την ήττα της που φαίνεται ήδη στον ορίζοντα.
Για να είμαστε σαφείς :
Εμείς, στο Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής, δεν έχουμε κανένα δισταγμό ανάμεσα στους εξεγερμένους και τους βολεμένους, να επιλέξουμε τους εξεγερμένους.
Όσο για τις συμβουλές των μεγαλυτέρων, προσέχετε, φυλαχτείτε, η τρόικα είναι παντοδύναμη, το μνημόνιο είναι η μόνη λύση, επειδή και στη γενιά μου άκουσαν τις ανάλογες συμβουλές μας κυβερνούν ακόμη ο εγγονός του Γεωργίου Παπανδρέου και ο ανιψιός του Κων/νου Καραμανλή.
Πιστεύω και το πιστεύω βαθιά ότι οι νέοι θα φέρουν γρήγορα τα πάνω κάτω και θα ‘ναι μέρα μεσημέρι.
Όσοι πιστεύουν ότι οι Έλληνες και ειδικά η νέα γενιά έχει δηλώσει υποταγή κάνουν μέγα σφάλμα. Και θα θερίσουν τους άσχημους καρπούς μιας πανάσχημης πολιτικής.
Μας ρωτούν: Κι εσείς δηλαδή θέλετε το μπάχαλο;
Τους απαντάμε : Μα το μπάχαλο υπάρχει ήδη σε εκατομμύρια σπίτια.
Τα παιδιά είναι άνεργα, χωρίς προοπτική, χωρίς σκοπό, χωρίς αυτοεκτίμηση και αξιοπρέπεια. Οι γονείς είναι άνεργοι ή με το εισόδημά τους ακρωτηριασμένο. Το μέλλον είναι μαύρο. Η προπαγάνδα του φόβου επιδιώκει την γενική βουβαμάρα.
Τι χειρότερο μπάχαλο μπορεί να υπάρξει από μια τέτοια ανατριχιαστική τάξη; Και όπως ξέρετε αυτού του είδους η δράση θα γεννήσει κάποια στιγμή ανάλογη αντίδραση. Κι εμείς υποσχόμαστε να είμαστε εκεί, παρόντες, στην πρώτη γραμμή.
Μπροστά στις εκλογές οι νέοι έχουν επί της ουσίας δύο δρόμους.
Ο ένας είναι να καταπιούν τα ψέματα της τρόικας και του Παπανδρέου, να υποταχθούν στη μοιρολατρεία, να κάνουν αποχή : να ψηφίσουν δηλαδή για την αναπαραγωγή όχι μόνο της φτώχειας και της ανεργίας και της ανασφάλειας και της κατάστασης πολιορκίας και βουβαμάρας, αλλά και για την αναπαραγωγή της κοροϊδίας, της απάτης και του φόβου. Να βάλουν δηλαδή μόνοι τους φίμωτρο στο μυαλό και στην ψυχή και στο στόμα τους.
Ο άλλος είναι να κάνουν την ψήφο τους πέτρα που πετούν στο τέλμα της κοινωνικής στασιμότητας για να σηκωθεί επιτέλους φουρτούνα που θα οδηγήσει και το μνημόνιο και την τρόικά και την κυβέρνηση του μνημονίου και της τρόικας σε οριστικό ναυάγιο. Και τα σχέδια εναντίον των νέων και εναντίον όλως μας τελικά, για μια Ελλάδα βουβών υπηρετών.
Το μεγαλύτερο ψέμα είναι ότι η αντίσταση, ο αγώνας, η εξέγερση δεν οδηγούν πουθενά.
Το μεγαλύτερο λάθος για τους νέους σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές είναι να μην εξεγείρονται για να μην κάνουν λάθος.
Δεν υπάρχει δικαίωμα, ελευθερία, κατάκτηση, αξιοπρέπεια που πίσω της να μην κρύβονται αγώνες και εξεγέρσεις, συνήθως μάλιστα αγώνες και εξεγέρσεις αντίθετες και εχθρικές στη σωφροσύνη της εποχής.
Για τους νέους δεν είναι εποχή για να κάθονται στ’ αυγά τους, αλλά για να πετάξουν αυγά στο σύστημα και για να εκκολάψουν το αυγό ενός αισιόδοξου αύριο.»
Αθήνα, 5/11/2010
