Περιφερειακή Κίνηση
του Μέτωπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΤΤΙΚΗ
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΝΑΝΤΙΑΣ ΒΑΛΑΒΑΝΗ
ΣΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ ΑΛΙΜΟΥ, ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗΣ, ΓΛΥΦΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
ΓΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΣΤΟ ΠΡΩΗΝ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ
Εκ μέρους της Περιφερειακής Κίνησης του Μέτωπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΤΤΙΚΗ και του επικεφαλής της Αλέκου Αλαβάνου, θα ήθελα να σας εκφράσω την πιο θερμή αγωνιστική μας αλληλεγγύη και υποστήριξη στο πολύχρονο εγχείρημα των Δήμων της περιοχής για να υπάρξει, στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, ένας μητροπολιτικός πνεύμονας υψηλού πράσινου: Μια παρατεταμένη ανάσα ζωής όχι μόνο για τους κατοίκους της περιοχής, αλλά συνολικότερα για μια μητρόπολη που ασφυκτιά και πεθαίνει εγκλωβισμένη στο τσιμέντο, με το μικρότερο δείκτη πράσινου ανά κάτοικο σε σύγκριση με κάθε άλλη πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Για να φτάσουμε εδώ, όπου η Μελετητική Ομάδα του Πολυτεχνείου ανακοινώνει τους απολύτως εφικτούς, από οικονομική άποψη, όρους φύτευσης και συντήρησης ενός Μητροπολιτικού Πάρκου στο σημείο που συναντιούνται όχι μόνο τέσσερις Δήμοι, αλλά και όλο το δίκτυο μέσων μαζικής μεταφοράς του Λεκανοπέδιου, περάσαμε μαχόμενοι - οι δήμοι μαζί με τους πολίτες της περιοχής και τους ευαισθητοποιημένους ανθρώπους ολόκληρης της Περιφέρειας, αλλά και τις πολιτικές δυνάμεις που από την αρχή προσφέρανε σταθερή υποστήριξη -, μέσα απ’ τις συμπληγάδες διαδοχικών προεκλογικών δεσμεύσεων και μετεκλογικών διαψεύσεων τριών Πρωθυπουργών, συμπεριλαμβανομένου και του Πρωθυπουργού αυτής της ιστορικής εποχής του Μνημόνιου της Ελληνικής Κυβέρνησης με την τρόικα. Όταν μέσω τριών νομοσχεδίων και μερικών αποφάσεων, η κοινωνία οδηγείται βίαια και τροχάδην τουλάχιστον ένα αιώνα πίσω. Σε μια εποχή χωρίς συντάξεις και κοινωνική ασφάλιση, συλλογικές διαπραγματεύσεις και κατώτατο μισθό και μεροκάματο, 8ωρη απασχόληση και κοινωνική εγγύηση για πρόσβαση στην παιδεία και την υγεία των αντρών, γυναικών και παιδιών των εργαζόμενων τάξεων. Γιατί λοιπόν μας ξενίζει και θεωρούμε εξωφρενική τη σημερινή σύμβαση-πλαίσιο της Νέας Υόρκης μετατροπής του μοναδικού δυνητικού πνεύμονα μιας τσιμεντοποιημένης Αθήνας σε ένα τροϊκανικό υβρίδιο, μια διασταύρωση μεταξύ Λας Βέγκας και Ντίσνευλαντ για τους πολύ πλούσιους;
Στην πραγματικότητα, εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία και με αποκορύφωμα την τελευταία εξέλιξη, στην περιοχή και στο έδαφος του πρώην αεροδρόμιου του Ελληνικού συγκρούστηκαν δύο εξαιρετικά διακριτές αντιλήψεις για την πορεία της ελληνικής κοινωνίας και για την πολιτική.
Η μία είναι αυτή που, ακόμα περισσότερο την περίοδο της κρίσης και με εργαλείο εργασίας το Μνημόνιο, στραγγίζει και την τελευταία ικμάδα κοινωνικών πόρων που κατευθύνονται στην εξυπηρέτηση των αναγκών των εργαζόμενων και των μεσαίων στρωμάτων σε μια βίαιη αναδιανεμητική πολιτική υπέρ των πλούσιων και πολύ πλούσιων, Ελλήνων και ξένων. Σήμερα επιχειρεί να μας πείσει ότι σε μια εποχή προκλητής μεγάλης ανεργίας, επισφάλειας και φτώχειας ένα μητροπολιτικό πάρκο για τις ανάγκες ζωής και αναψυχής των εκατομμυρίων παιδιών, νέων και μεγαλύτερων ηλικιών των κατοίκων του Λεκανοπέδιου, όσο οικονομική κι αν είναι η δημιουργία και η συντήρηση του, αποτελεί μια ανέφικτη και ασυγχώρητη πολυτέλεια, όταν μέσω του real estate, του τζόγου και της θαλάσσιας αναψυχής για τους πολύ πλούσιους μπορεί να μετατραπεί σε πρόσθετα έσοδα για πληρωμή των δανειστών μας. Επιπλέον, σε μια εποχή επαπειλούμενης ερημοποίησης, λόγω της δρομολογημένης κλιματικής αλλαγής, ολόκληρης της λεκάνης της Μεσογείου επιχειρούν να περάσουν την αντίληψη ότι ακόμα και εξαιρετικά φτηνές, περιβαλλοντικές επεμβάσεις μεγάλης κλίμακας, που μπορούν ν΄ αλλάξουν το μικροκλίμα και να βελτιώσουν τις βιοκλιματικές συνθήκες για τη μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων της Αττικής, είναι αδιανόητες και αποτελούν τεράστιο βάρος για μια πολιτεία που προχωρεί σαν οδοστρωτήρας σ΄ ένα μοναδικό στην ιστορία περιορισμό των οικονομικών, κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εργαζόμενων και έχει την ετοιμότητα να θυσιάσει γι΄ αυτό το λιγότερο μια γενιά νέων ανθρώπων.
Η άλλη αντίληψη είναι αυτή που μέσα από την ιστορία, στην Ελλάδα και σε ολόκληρο τον κόσμο, οδήγησε στη δημιουργία κοινωνιών που οι εργαζόμενοι τους διαθέτουν τέτοια δικαιώματα, που τους επιτρέπουν να μπορούν να ελπίζουν και να προσβλέπουν, αλλά επίσης όποτε χρειάζεται να μάχονται, όχι για ένα μέλλον επισφάλειας και υποτέλειας, αλλά για έναν άλλο, δραστικά καλύτερο και αξιοπρεπέστερο κόσμο. Αυτή η αντίληψη είναι που οδήγησε όλους εσάς σήμερα εδώ και έκανε δυνατή την ύπαρξη μιας τέτοιας μελέτης από μεριάς του Πολυτεχνείου. Αυτή η αντίληψη οδήγησε και στη δική μας ύπαρξη και δράση. Στο όνομα αυτής της αντίληψης, που επιζητεί καλύτερη και αξιοπρεπή ζωή για τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων της Αττικής, γι΄ αυτούς που σήμερα τους θέλουν – στην καλύτερη περίπτωση, αν έχουν δουλειά - στο ρόλο των γκαρσονιών, των γκρουπιέρηδων και του υπηρετικού προσωπικού των ελάχιστων αντρών και γυναικών που έχουν εισόδημα όσο όλοι οι άλλοι μαζί, όσο η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων του πλανήτη: Δεσμευόμαστε σήμερα μπροστά σας για τη σταθερή μαχητική μας υποστήριξη στο αίτημα σας για μια ανάσα ζωής στους ταλαιπωρημένους ανθρώπους της περιοχής και της περιφέρειας, για Μητροπολιτικό Πάρκο Υψηλού Πράσινου στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού και στη συνεχόμενη παραλία, απελευθερωμένη.
Αυτή είναι η δέσμευση της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, προεκλογικά και μετεκλογικά. Μέσα απ’ το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής και μέσα στους δικούς σας αγώνες - αγώνες όλων μας.
