Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΤΤΙΚΗ
«Ασφαλώς υπάρχει σοβαρότατο ζήτημα διαφάνειας και ελέγχου των εισοδημάτων των προσώπων που ασκούν δημόσιο ρόλο, είναι στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ασκούν επιχειρηματικές ή επαγγελματικές δραστηριότητες. Άλλο αυτό και άλλο αυτό που γίνεται από την κυβέρνηση.
Σε εξέλιξη βρίσκεται μια υπόγεια, ύπουλη, αλλά άκρως τοξική προσπάθεια να μετατραπεί η ελληνική κοινωνία σε κοινωνία προσωπικής απομόνωσης, διασταυρούμενων πυρών μίσους και καθολικού χαφιεδισμού. Ας αναρωτηθούμε πού οδηγούν τα σχέδια για τη δημοσίευση των φορολογικών δηλώσεων. Ο ΑΜΚΑ που δημοσιοποιεί προσωπικά δεδομένα, τον χρόνο γέννησης καθεμιάς και καθένα. Οι εξαγγελίες για μια πλαστική κάρτα, που θα έχουν όλοι οι Έλληνες –ανεξάρτητα αν για την ώρα τις συμμάζεψαν. Οι αθλιότητες για κλέφτες και εκμεταλλευτές που πιάνουν όλους τους ιδιοκτήτες φορτηγών, καθηγητές, γιατρούς, δημόσιους υπάλληλους, εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ. Η προσπάθεια δυσφήμισης και κατάργησης κάθε είδους συλλογικότητας, αρχίζοντας από τις συλλογικές συμβάσεις.
Έτσι καλλιεργούν το έδαφος και κινούνται μεθοδικά για να μας κλείσουν ανεπαισθήτως όλους στα τείχη του μίσους και του χαφιεδισμού.
Ο άνεργος να μισεί και να καταγγέλλει τον εργαζόμενο γείτονά του. Ο μισθωτός να καταγγέλλει τον συνταξιούχο που κάνει μια δουλειά για να συμπληρώσει τη σύνταξη του. Όλοι μαζί να καταγγέλλουν όποιον υποψιάζονται για φοροφυγάδα. Οι μισοί να κυνηγούν τους άλλους μισούς για αποδείξεις, γιατί δουλεύουν σε ΔΕΚΟ, γιατί είναι δημόσιοι υπάλληλοι, γιατί η ζωή τους δεν ταιριάζει κατά τη γνώμη τους με τα φορολογικά τους στοιχεία.
Το μνημόνιο και όσοι το στηρίζουν δεν διαλύουν συνεπώς μόνο εισοδήματα και δικαιώματα. Απειλούν να διαλύσουν την κοινωνία των πολιτών, που προϋποθέτει μια στοιχειώδη κοινωνική αλληλεγγύη. Και να τη μετατρέψουν σε κοινωνία των «πωλητών» του χειρίστου είδους -ο ένας να πουλάει τον άλλο για να επιβιώσει.
Γνωστός δημοσιογράφος, υποστηριχτής του μνημονίου, έγραψε πρόσφατα ότι αυτή τη στιγμή συντελείται στην Ελλάδα «ένα τεράστιο κοινωνικό γενετικό πείραμα». Κι όποιος θυμάται τη Ντόλι, το πρόβατο που είχαν παράγει στα γενετικά εργαστήρια, ανατριχιάζει. Αν δεν θέλουμε μια κοινωνία-Ντόλι πρέπει να αποτρέψουμε το πείραμα και να κλείσουμε το εργαστήριο όσο είναι καιρός.»
